________________
॥३
॥
निवेदितं तया राइयै, ततः प्रत्नावत्यवक् अहो मिथ्यात्वमोहिता देवाधिदेवमपिन शृंएवंति, ततः सा नृपानुझ्या स्नाता कृतकौतुकमंगला शुक्वस्त्रपरिधाना बलिपुष्पधूप | कमुच्छुकहस्ता सदस्यागत्याह ॥ ७३॥
देवाधिदेवो वर्धमानस्तस्य प्रतिमा क्रियतारित्युक्ते वाहितः कुगरः, एकघात एव Eिधानूदारु दृष्ठा च पूर्वनिर्मिता सर्वालंकारनूषिता नगवतो वर्धमानजिनस्य प्रतिमा ॥ ४ ॥
स्थापिता च राज्ञा गृहासन्ने नव्यकृते चैत्ये, अष्टमीचतुर्दश्योः प्रत्नावती नक्त्या स्त्र | यं नृत्यं करोति राजापि तदनुवृत्त्या मुरजं वादयति ॥ ५ ॥
.. पछी ते दासीए ते वात राणीने जणावी, त्यारे प्रजावतीए कह्यु के, अहो! मिथ्यात्वर्थी मूढ एएला बोको | देवाधिदेवने पण सांजळता नथी, पछी ते राजानी आझाथी स्नान करीने तथा कौतमंगळ करीने, तथा श्वेत वस्त्रो | पेहेरीने बळि, पुष्प तया धूप धाणुं हायमा लेख्ने सन्नामां आवी कहेवा लागी के ॥ ३ ॥
देवाधिदेवतो वर्धमानपजू छे, माटे तेनी प्रतिमा करो? एम कहेतां कुहामो चन्नाच्यो, तो एक घाएज ते काटना बे टुकमा थया, अने तेमा पूर्वधीज बनेली तथा सर्व आजूषणोथी शोचिती थयेनी नगवान श्री वर्धमान प्रनुनी प्रतिमा जोवामां आवी ॥४॥ _ पछी राजाए ते प्रतिमा पोताना घरनी नजदीक नवा करेला मंदिरमा स्थापन करी, पछी आम चौदसे प्रजावती राणी नक्तिथी पोते नाच करे छ, तथा राजा पण तेने अनुसरतो मृदंग बजावे ॥ ७॥
