________________
मोत्तूण दृढं दोसे । गुरुणोणुवनत्तत्नासियाईए ॥ गिएह गुणे न जोसो । जोग्गो समयत्य सारस्स ॥ ५३ ॥ इदानीं महिषदृष्टांतनावना, यथा महिषो निपानस्थानमवाप्तः सन् उदकमध्ये तजुदकं मुहुर्मुहुः शृंगान्यां तामयन्नवगाहमानश्च सकामपि कलुषीकरोति, ततो न स्वयं पातुं शक्नोति, नापि यूथं ॥ ४ ॥ तझविष्योऽपि यो व्याख्यानप्रबंधावसरेऽकांमएव कुपवान्निः कलहविकथादिनिर्वा आत्मन: पेरषां चानुयोगश्रवणविघातमाधत्ते, स महिषसमानः ॥ ५५ ॥ स चैकांतेनाऽयोग्यः नक्तं चसयमवि न पिय महिसो । न य जूहं पिवइ बोलियं उदयं ॥ विग्गह विकहाहिं तह । अथकपुबाहिं य कुसीसो ॥ ५६ ॥
___ गुरुए अनुपयोगपणायी कहेला दृढ दोषोने पण ओमीने जे गुणोने ग्रहण करे , ते शिष्य सूत्रार्थना सारने योग्य वे ॥५३॥ हवे पामाना दृष्टांतनी जावना कहे जे; जेम पामो जळाशय प्रत्ये प्राप्त थयो थको तेमां रहेलां पाणीने वारंवार शिंगमांओयी नगळतो यको तया अंदर अवगाहना करतो थको सघर्छ जल मे करे छ; अने तेयी पोते पी शकतो नयी, तेम पोताना टोळांने पण पीवा देनो नयी ॥५४॥ तेनी पेठे शिष्य पण के जे, व्याख्यान वंचाती वखते विना अवसरेज नकामा सवालोथी अथवा क्लेशनी विकया आदिकवमे करीने पोताने अने परने अनुयोगना श्रवणनो विघात करे , ते शिष्य पामा सरखो छे ॥ ५५॥ अने ते एकांते अयोग्य जे. कधु ने के, पामो पोते पण पाणी पीतो नथी, तेम ते मोळी नाखीने पोताना टोळांने पण पीवा देतो नयी; तेम कुशिष्य पण विग्रह कयाओयी तया निरर्थक प्रश्नोथी व्याख्यानने मोळी नाखे जे ५६ ।।
००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००...
.श्री उपदेशरत्नाकर
