________________
ចុច
शीलोपदेशमाला. शोक मारी नाखशे; एटले ते पाठी त्रीजे नरके जशे. त्यांथी पाली श्रा लोकमां तीर्यचपणाने पामी अनंत कालसुधी नमशे." केवलीनां एवां वचन सांजली राजाए कयु के, "अहो ! नाये जे पद्मने माटे पाप कडे हतुं, ते पद्म तो जीवे ने अने पोते नरकने पामी; माटे कर्मनी गति विचित्र . तथा श्रा साररहित संसारमा जंतु मिथ्याज मोह पामे ." राजाना एवां वचन सांजली तेज वखते प्राप्त थयेलो ने उत्साह जेने एवा सुमित्रे सुग्रीव राजाने कयु के, “ हे तात! स्मशानना सरखा दारुण श्रा संसारथी हुँ उठेग पाम्यो बुं, माटे मने श्राझा श्रापो के जेथी हुँ चारित्र ग्रहण करुं, कारण के था संसारने विषे डाकीणीनी पेठे स्त्री पोताना पुत्रोने मारी नाखे बे." एवां सुमित्रनां वचन सांजली संयमरूप उद्यानने विषे रहेवा तत्पर थएला सुग्रीव राजाए व्रत ग्रहण करवानी ना पाडी तेने राज्यासन उपर बेसारी पोते चारित्र लीधुं. पठी नवा राजा थएला सुमित्रने नगरमा प्रवेश करावी तेनी रजा लेश्ने चित्रगति विद्याधर पोताना नगर प्रत्ये गयो. सुमित्रे पोताना उरमान जाइ पद्मने केटलांक गाम बाप्यां, पण तेथी संतोष न पामेलो ते पद्म पोतानी मरजी प्रमाणे पृथ्वीमा जमवा लाग्यो.
हवे शिवमंदिर नगरना अनंगसिंह राजाना पुत्र कमल नामना विद्याधरे कलिंग राजानी स्त्री के जे सुमित्रनी बहेन हती, तेनुं हरण कह्यु एटले सुमित्रना पक्षयी बलवान् चित्रगतिये कमल विद्याधरनी साथे युद्ध मांड्युं. ते वखते पुत्रनी पदे अनंगसिंह राजा त्यां युद्ध करवा श्राव्यो. तेने चित्रगतिए रणसंग्राममां आयुझरहित करी नाख्यो. एटले ते अनंगसिंह राजाए देवताए थापेली रत्नरूप तरवारने ग्रहण करी चित्रगतिने कडं के, " हे बालक ! नाशी जा ! नाशी जा!! नहीं तो आ जयंकर तरवारे करीने त्हारु मस्तक कमलना नालनी पेठे बेदी नाखीश.” अनंगसिंह राजानां एवां वचन सांजलीने चित्रगति हसिने बोल्यो के, " हे वृक्ष ! तें शुं नथी सांजल्युं, के कायरना हाथमां शस्त्र होय जे ते वीर पुरुषोने शोजवनारुं . ” एवां वचन कहीने चित्रगति सिंहनी पेठे उख्यो भने अनंगसिंह राजाना हाथमाथी तरवार तथा सुमित्रनी बहेनने पकडी लीधी. पड़ी तेणे चक्रपुर नगरमां जश्ने