________________
नए
नेमिनाथना नवनवनी कथा. सुमित्रने तेनी बहेन सोंपी. बुद्धिवंत पुरुषोमा प्रधान एवा सुमित्रे पण पोताना पुत्रने राज्य सोंपी वैराग्यथी दीक्षा लीधी. पड़ी ते सुमित्र राजर्षि महातपने आचरता मगध देशमां को गामनी व्हार जेटलामां काउस्सग करी उन्ना रह्या, तेटलामां तेमनो उरमान नाश पद्म फरतो फरतो त्यां श्राव्यो अने सुमित्रने जोश्ने घी नाखवाथी जेम अग्नि बले तेम बलवा लाग्यो. पडी क्रूर हृदयवाला ते पद्मे जाणे पोतानी माने जे गति प्राप्त थर ते गति पामवाने होयनी ? तेम सुमित्रने पोतानो शत्रु जाणीने जेम व्याध पशुने विंधे तेम बाणे करीने विधि नाख्या, एटले ते महात्मा सुमित्र शुजध्यान अने आराधनादिक समाधि करीने आयुष्य पुरुं करी बह्मदेव लोकमां महा संपत्तिवाला देव थया. पली चित्रगति पोताना मित्र सुमित्रना मरणने सांजली शोक करतो करतो नंदीश्वरनी यात्रा करवा गयो. ते वखते त्यां रत्नवती पुत्रीनी साथे अनंगसिंह राजा तथा विद्याधरो हर्षथी तीर्थयात्रा करवाने श्राव्या हता. पली प्रसन्न मनवाला चित्रगतिए श्री शाश्वत प्रजुनी अव्य, केशर, चंदन पुष्प, धूप, दीप, नैवेद्य विगेरेथी पूजा करी विविध प्रकारनां स्तोत्रथी स्तुति करी कहेवा लाग्यो के, “ हे स्वामिन् ! आ अंतरहित संसाररूप समुअमां जमता अने थाकी गयेला प्राणिउँने मारवाड देशमा म्होटा शरोवरनी पेठे तमे एकलाज आनंद आपनारा बो. संसाररूप समुजमां बूडेलो अने मूढ एवो जे पुरुष तमारा दर्शनने पामे , ते पुरुष उत्तरोत्तर उत्तम समृझिने मेलवे .” ए प्रकारे चित्रगति स्तुति करतो हतो तेटलामां गंधवों ने अनंगसिंहराजा जोता बतां तेना मस्तक उपर जे सुमित्र मुनि देवपदने पाम्या हता तेमणे पुष्पवृष्टि करी. एटले अनंगसिंह राजाए पोतानी तरवारनुं हरण करनार तेने जाणीने पुत्रीनो वर निश्चय कस्यो. पली परस्पर एक बीजानां वखाण करता ते देव अने चित्रगतिने जोर गंधर्वोए तेमने प्रणाम कस्या. ते वखते रत्नवतीनी उष्टी चित्रगतिना लावण्यरूप अमृतना समुअमां ए प्रकारे बूडि गश् के, त्यांथी फरी चलायमान थ नहीं. परी अनंगसिंह राजाए पो.. तानी पुत्रीनारागने जोश्ने तथा जोशीए कहेला वचनने संजारीने चि-. १ पारधी.