________________
शीलोपदेशमाला.
पूर्वे कडेला देवताउने पूजवामां दास्यप कहे बे. पूज्यंते शिवार्थ कैः अपि यदि कामगर्दजाः देवाः पूऊंति सिवेचं, केदिवि जर काम गददा देव ॥ गर्त्तान् शूकरप्रमुखान् किं न खलु पूजयंति ते मूढाः गंत्ता सूरपमुदा-ई "किं ने दु पूयंति 'ते मूढां ॥ २१ ॥
५श्
शब्दार्थ - ( जइ के० ) जो (केहिं वि के० ) को अज्ञानी पुरुषोवडे ( कामगद्दहा के० ) कामे एटले विषये करीने गर्दन सरखा थएला एवा ( देवा के० ) देवता ( सिवढं के० ) मोने अर्थे ( हु ० ) निश्चे ( पूजति के० ) पूजाय बे, तो ( ते मूढा के० ) ते मूढ ( - ज्ञानी ) पुरुषो ( गत्ता के० ) अज्ञानरूप अंधारी खाश्मां रहेला एवा सूयरपमुहाइ के० ) मूंड प्रमुख अधम पशुर्जने पण ( किं के० ) शुं ( न पूयंति के ० ) नथी पूजता ? अर्थात् अज्ञानी पुरुषो पशु सरखा दे - वोने पण पूजे बे ! ॥ २१ ॥
(
विशेषार्थ - मिथ्यात्वरूप मदिराथी उन्मत्त थरला कोइ पुरुषो मोने माटे कामे करीने गर्दन सरखा थएला देवताउने पूजे. बे तो ते मूढ पुरुषो अज्ञानरूप अंधारी खाइमां पडेला मूंड विगेरे पशुउने शुं नयी पूजता ? अर्थात् ज्यारे नगरमा रहेला कामातुर देवता पूजाय बे, त्यारे ते मूंड विगेरे पशु पण पूजावा जोइए, कारण के, ते देवतामां कांप विशेषपणं रहां नथी. कहां बे के - शंत्रुस्वयंजुहरयो हरिणेक्षणानां येनाक्रियंत सततं गृहकुंजदासाः ॥ वाचामगोचर चरित्र पवित्रताय तस्मै नमो जगवते कुसुमायुधाय ॥ ब्रह्मा, विष्णु अने महेश्वर जेनाथ निरंतर स्त्रीउने स्वाधिन रहेला बे. ते वाणिथी न वर्ण. वी शकाय एवा जगवान् कामदेवने म्हारो नमस्कार था. ॥ २१ ॥
"
वे कामातुर वा ब्राह्मणादिकने गुरुपणाथी पूजे, तेने माटे उपहा - पूर्व.
विषयासक्तोऽपि नरः नारी वा यदि नजेत् गुरुजावं विसयासत्तोवि नरो, नॉरी व जइ नइक गुरुनांवं ॥ ततः पारदारिकैः वेश्यानिः वा किमपराद्धं
तो पारदां रिएहिं, वेसीहि वीं किम रु ६ ॥ २२ ॥
