________________
सूर्यनी तथा इंनी कथा. मारं तेज म्हाराथी सहन थ शकत नथी, माटे उठं करो" पड़ी बमापासे जश्ने सूर्य कयु के, “ महाराज ! म्हारं तेज करो” ब्रह्माए सूर्यने कह्यु के, “ जो तुं न बोले तो तेज बुढं करूं.” सूर्ये तेम कबूल करवाथी ब्रह्माए संघाडो मंगावी ते उपर सूर्यने चडावी घसवा माड्यो. पगने घसतां घसतां सूर्ये पुःखाणो, तेथी मोढे बोली गयो, तेथी ब्रह्मा रीसाणा श्रने सूर्यने संघाडा उपरथी उतारी मूक्यो. पली सूर्ये पगमां मोजा पहेरी रानादेने जोगवी. जुर्व के, स्त्रीना स्नेहथी सूर्ये पण । एवी महापीडाने सहन करी. इति सूर्यनी कथा..
जो के कार्तिक स्वामीने लौकिक मतवालाए ब्रह्मचारी मान्या बे. तो पण ते देवपणाने लीधे अविरति होवाथी पुःशीलनुं पात्र .
उनी कथा. गौतम ऋषिनी स्त्री अहल्या घणी स्वरूपवाली हती. तेने इंझे दीठी, तेथी ते घणोज कामातुर थयो. पठी एक वखते गौतम झषि न्हावा माटे नदीये गया त्यारे पालथी इंजे गौतमने घरे श्रावी अहव्या साथे विषयसुख जोगव्यु, एटलामां गौत्तम घेर श्राव्या; त्यारे इंज बिलाडानुं रूप लेश बहार नीकल्यो. गौतमे तेने उलखीने श्राप दीधो के, “ त्हारे शरीरे हजार जग (योनि) थाउँ " पठी देवताए ऋषिनी घणी प्रार्थना करीने मनाव्या अने सहस्र नेत्र नाम कराव्यु. एवो स्वर्गनो राजा इंज पण स्त्रीने वश्य थवाथी कष्ट पाम्यो. कयु डे के- किमु कुलवयनेत्राः संति नो नाकनार्य स्त्रिदशपतिरहय्यां तापसी यविषेवे ॥ दृदयतृणकुटीरे दीप्यमाने स्मरानावुचितमनुचितं वा वेत्ति कः पंडितोऽपि ॥स्वर्गमां कमलसरखा नेत्रवाली स्त्री नथी ? के जेथी इंछे तापसी अहल्याने सेवी!!! ना ! स्वर्गमा रूपवाली बहु स्त्री जे, परंतु हृदयरूप घासनी फुपडीमा फामदेवरूप अग्नि सलगे बते कयो पंडित पुरुष योग्य अने अयोग्य जाणी शके ले ? अर्थात् को जाणी शकतुं नथी. एवो रीते घणा देवता स्त्रीयोना दासपणाने पाम्या . शति इंधनी कथा,
-
