________________
शीलोपदेशमाला. विश्नु, ईश्वर, ब्रह्मा तथा (चंदसूर खंदाश्णोवि के०) चंड, सूर्य श्रने कार्तिकादिक पण ( देवा के०) देवता जे , ते ( नारीण के ) स्त्रीउना (किंकरतं के०) दासपणाने (कुरंति के० ) करे . ते कारण माटे हे नव्यजीवो! ( विसयतहा के०) विषयनी तृष्णाने (घिकी के०) धिक्कार था ! धिक्कार था !! ॥२०॥
विशेषार्थ- हरि, हर, ब्रह्मा, चंड, सूर्य अने कार्तिकखामी विगेरे समर्थ देवता पण विषयनी तृष्णाश्री स्त्रीउनु दासपणुं करे . अर्थात् स्त्रीउनी सेवा करे . माटे ते विषयनी तृष्णाने धिक्कार था ! धिकार था !!॥२०॥
लौकिक मतने विषे तो ए देवताउनी पासे स्त्रीए नवीन नवीन रीते नृत्य कराव्यु ने. तेमां हरिनुं स्त्रीने विषे परखाधिनपणुं प्रथम रुक्मिणीना विवाह वखते स्पृष्ट कहे , तेथी श्रहिं फरीथी कहेता नथी. गोपीउने विषे क्रीडाना चपलपणाए करीने तेमना वगोववाना बहु प्रकारो लौकिकमां प्रसिक डे, माटे त्यांथी जाणी लेवा. ते श्रा प्रमाणे
राधा पुनातु जगदच्युतदत्तदृष्टिमथानकं विदधती दधिरिक्तनांडे ॥ तस्याःस्तनस्तबकलोल विलोचनालिर्देवोऽपि दोहनधिया वृषनंनिरुधन्॥
कृष्णना सामुं जो रहेली अने दहिंथी नरेली गोलीने विषे रवैने मूकती एवी राधा जगत्तुं रक्षण करो. वली ते राधाना स्तनरूप पुष्पना समूहने विषे लागी रहेला चपल नेत्ररूप नमरावाला कृष्णे पण दोवाना मीषथी वारडाने बांध्यो. इत्यादि.
महेश्वरे पण पार्वतीनो वियोग न सहन करी शकवाथी अर्धनारीश्वर मूकती धारण करी बे, तेथी तेमणे पण स्त्रीनुं दासपणुं कर्यु . ते श्रा प्रमाणेअंबेयं नेयमंबा नहि किल कपिलः स्मश्रुरस्या मुखाग्रे,
तातोऽयं नैव तातः स्तनगुरुहृदयं नैवदृष्टं कदाचित् ॥ केयं कोऽयं किमेतत्कथमिति सनयं याति दूरं विशाखे,
देव्यासाऊं सहास्यं रहसि परिणतः पार्वतीशः पुनातु ॥
आ माताले ? ना था माता नथी ? कारण तेमना म्हों उपर काला वाल होता नथी. त्यारे शुं ए पिता ने ? ना पिता पण नहि ? कारण में