________________
मूलगाथान. हवे पंडित पुरुषो पण स्त्रीउने वश्य थाय ने ते कहे जे. ये सकलशास्त्रजलनिधिमंदरशैलाः श्रुतेन गर्विताः जे सयलसजलनिदि-मंदरसेला सुऐण गारवि॥ ____ बालालट्लुरवचनैः तेऽपि जाताः निहतहदयाः बालालल्लुरवयणे-हिं तेवि जायाँ नित्यदियया ॥१॥
शब्दार्थ-(जे के०) जे पुरुषो (सयलसन के०) सकल शास्त्ररूप (जलनिहि के०) समुडनेविषे अर्थात् समुनो पार पामवामां (मंदरसेला के) मेरुपर्वत सरखा अने (सुएण के०) सिद्धांते करीने एटले शास्त्रना श्रन्यासे करीने (गारविश्रा के०) गर्व पामेला . ( तेवि के० ) ते पुरुषो पण (बाला के०) अबलाऊनां (लल्लुरवयणेहिं के०) मनोहर वचने करीने (निदय हियया के०) दणाणां अर्थात् हरण थयां ले हृदय जेमनां एवां ( जाया के० ) थया . ॥ १५ ॥
विशेषार्थ- जे पुरुषो सकल शास्त्ररूप महा समुज्नो पार पामवामां मेरुपर्वत सरखा २ अने सिद्धांतनां रहस्यने जाणवाथी म्होटाश्ने पामेला बे, तेवा विद्वान पुरुषो पण स्त्रीउनां हाव नाव, विलास अने कटाद युक्त वचने करीने हरण थयु जे चित्त जेमनुं एवा थया . श्रर्थात् विद्वान पुरुषो पण स्त्रीऊना राग रूप समुज्ने विषे बड्या , तो साधारण पुरुपो बूडे तेमां तो शुं आश्चर्य? कह्यु डे के-तावदेव कृतिनामपि स्फुरत्येष निर्मल विवेकदीपकः । यावदेव न कुरंगचक्षुषां, ताड्यते चपललोचनांचलैः ॥ विद्वान पुरुषोनो पण था विवेक रूपी निर्मल दी. पक त्यांसुधीस्फूर्णायमान रहे ने के, ज्यां सुधी ते मृगमा सरखां नेवाली स्त्रीउनां कटादरूपी बाणोथी घायल थया नथी. ॥ १५ ॥
हवे लौकिक देवोने पण स्त्रीउनी विटंबना कहे . हरिहरचतुराननचंसूर्यस्कंदादयोपि ये देवाः दरिदरचेउराणणचं-दसूरखंदाश्णोवि 'जे देवा ॥ नारीणां किंकरत्वं कुर्वति धिधिक् विषयतृष्णा नारीण किंकरतं, करंति धिही विसयतन्दा ॥२०॥ शब्दार्थ- (जे के०) समर्थ एवा जे (हरि हर चउराणण के०)
