________________
३नत
शीलोपदेशमाला. तेने साथे तेडी जश्श.” एम कहीने तेनो सत्कार करी रत्नजमित विंटीनी नेट श्रापी पाली मोकली. ___एक दिवसे द्वारपाले श्रावीने अगडदत्तकुमारनी विनंती करी के, "हे देव ! शंखपुरथी श्रावेला बे माणसो आपणा धारने विषे उन्ना अने श्रापना दर्शननी श्छा करे .” राजकुमारे आज्ञा आपवाथी द्वारपाले तेने प्रवेश कराव्यो एटले सुवेल तथा सुवेग नामना ते प्रणाम करता एवा पोताना बे प्रधानोने उलखीने तेणे अत्यंत थालिंगन करी पोता. नी पासे बेसास्या. पनी राजकुमारे पितानुं कुशल पूज्युं एटले सुवेगे कयुं के, “हे देव ! सर्वे कुशल बे; पण एक तमारो वियोग छःसह जे." सुवेगनां एवां वचन सांजली जेनी आंखमांथी सुनी धाराउ पडवा लागी हती एवा कुमारे कयुं के, "धिकार डे म्हारा सरखा शत्रुरूप पुत्रोने, के जेना स्मरणथी पिताने पुःख थाय . में पिताने पासे रहे. वाथी श्रने परदेश जवाथी छुःखज कलुं बे." एम कहीने खेद पामता एवा कुमारने सुवेगे फरीथी कयु के, " गुणवंत पुत्रनो प्रवास पिताने पुःखरूप थतो नथी, पण ज्यारे फरीथी सहवास थायडे त्यारे सुगंधी सुवर्णनी प्राप्ति जेवू बने, माटे हे देव ! पोताना गुणोए करीने माता पिताने प्रसन्न करो.” घणा कालना वियोगश्री माता पिताने मलवाने माटे उत्साहवंत थएलो कुमार वस्त्र अने अलंकारोनी नेटथी सत्कार करेला तेउँने साथे लइ जुवनपाल राजा पासे गयो भने सुवेगना मुखथी सर्व वृत्तांत तेने संजलाव्युं एटले नुवनपाल राजाए अगडदत्त राजकु. मारने तेना देशप्रत्ये जवानी श्राझा करीअने पोतानी पुत्री कमलसेनाने घणी सारी शीखामण श्रापी. पड़ी उपाध्यायनी आज्ञा लश्सासुये कगुंडे मांगलिक जेने एवा ते राजकुमारे परिवार सहित प्रयाण शरु कगुं. सैन्ये प्रयाण कस्या पली राजकुमारे रात्रीये पाला वली पोतानो रथ दूतीना घरपासे राख्यो भने मदनमंजरीने रथमां बेसारी तरत उतावलथी प्रयाण कडं. पड़ी भागल जता विंध्याचलना वनने विषे पडाव करीने रहेला ते कुमार उपर जीम नामना पल्लीपतिनुं धाडं पड्यु, तेथी कुमार अगडदत्तनुं सैन्य वायुए उराडेला खाखराना पांदडानी पेठे नाशी जवा लाग्यु. बेवट श्रगडदत्त राजकुमार श्रने नीमनुं युद्ध थयु. तेमां पण को