Shilopadesh Mala

SR No.: 023404
Original Sutra Author: N/A
Author: Harishankar Kalidas Shastri
Publisher: Jain Vidyashala
Publication Year: 1900
Total Pages: 456
Language: Sanskrit, Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Book_Devnagari
File Size: 15 MB

Page 375

३६०
दत्तउदितानी कथा. विना बीजु कोइ रक्षण करनार नथी.” इत्यादि देशनाथी उत्पन्न थयो डे वैराग्य जेने एवा जयरथ राजाए राज्यने तृण सर मानी दीदारूप मनोरथने धारण कस्यो अने मुनिने पूज्युं के, “हे जगवन् ! जोगने योग्य तथा मनोहर वय बतां तमने व्रत ग्रहण करवामां वैराग्यनुं कारण शुं थयुं हतुं ?" मुनिए कपु. “हे राजन् ! म्हारा वैराग्यनुं कारण तुंज दूं." राजाए कडं. “हुँ बापने वैराग्यनुं कारण केम थयो ?” मुनिए कह्यु. " हे जनाधिप ! जे वखते त्हारी राणीने सर्प दंश कस्यो हतो अने प्रेमना वशथी तुं तेनी पाबल बली मरवाने तैयार थयो हतो ते वखते श्राकाशमार्गेथी विद्याधरे श्रावीने तेने जीवती करी हती एटले अत्यंत हर्ष पामेलो तुं तेनी साथे तेज उपवनमां रात्री रह्यो. ते वखते कृतघ्ननी पेठे राणी तने त्याग करीने म्हारी पासे श्रावी अने कहेवा लागी के, "ज्यां सूधी राजा जीवतो जे त्यां सूधी आपणने पुरुं सुख मलवानुं नश्री; माटे राजाने मारी ना." एम कहीने इष्ट हृदयवाली ते राणी हाथमा तरवार लश् त्हारी पासे दोडी श्रावी श्रने तरवार हाथमां लश जेटलामा जंघी गएला त्हारा उपर घा करवा जाय ले तेटलामां वेगथी तेनी पाल श्रावीने में तरवार खेंची लीधी. पड़ी हुँ विचार करवा लाग्यो के, “ धिक्कार था राणीने, धिक्कार ने मने अने धिक्कार ने संसारनी विटंबनाने के, जे राणीपोताना उपर अत्यंत स्नेह राखनारा राजाने पण मारवा माटे तैयार थर तो पड़ी मने मारवाने माटे तैयार थाय एमां तो शुं आश्चर्य ?" हे नूपाल ! एम विचार करीने उद्वेग पाम्यो श्रात्मा जेनो एवो हुँ विषना समूहनी पेठे तेनो त्याग करी तथा दीदा धारण करी था तप करुं बुं." मुनिनां एवां वचन सांजली वैराग्यवंत थएलो राजा पोतानी पाउल श्रावेला सैन्यसहित ध्वजा पताकादिकथी सुशोनित करेला पोताना नगर प्रत्ये गयो. त्यां तेणे पुत्रने राज्य सोंपी दीक्षा धारणकरी. __ हवे अनुक्रमे जाण्यो बे वृत्तांत जेमणे एवा स्वजनोए तथा बीजाउँए काढी मूकेली अने तिरस्कार करेली दत्तहिता (श्रृंगारमंजरी) अत्यंत दुःख पामी तथा अंते निकाचित कर्म बांधी हस्तिए खेंचेली पारधीनी जालनी पेठे अधोगति (नरकगति)ने पामी. त्यांची निकली ति