________________
०६३
नूपुरपंडितानी कथा.
३५१ म्या जे. जेम के, देवता, मनुष्य अने जुवनपतिना सरखा पराक्रमवालो अर्थात् त्रण जगत्ने जीतवाना पराक्रमवालो अने सीताना हरणथी वि. जिषणादिक बंधुवर्गे त्यजी दीधेलो लंकानो अधिपति रावण, राम श्रने अने लक्ष्मणनी साथे युद्ध करवाथी रणनूमिमांनीखारीनी पेठे मरणपाम्यो.
था रावण- विशेष चरित्र आगल महासती सीतानुं चरित्र कहेवाशे ते उपरथी जाणी लेवं.
शीलखंडन करवाथी उर्गतिनुं फुःख तो होय, परंतु या नवमां प्रसरेलो पुष्ट अपवाद बंध थतो नथी, ते कहे .
नूपुरपंमितादत्तकहिताप्रमुखानां अद्यापि जगति नेजरपंमियदत्तय-उदियापमुदाण अविजयंमि॥ असतीत्वघोषघंटाटंकारः विरमति न तारः असईत्तिघोसँघंटा-टंकारो विरमश नं तारो॥६६॥
शब्दार्थ- ( जयंमि के०) जगत्ने विषे (नेउरपंमिय के०) नूपुरपं. मिता श्रने ( दत्तयपुहियापमुहाण के०) दत्तकपुहिता प्रमुख असती स्त्रीउनो (तारो के०) घणो म्होटो एवो (असईतिघोस के) असतीपणारूप जे शब्द, ते रूप (घंटाटंकारो के) घंटानो टंकार (अजावि के०) श्राजसूधी पण (न विरम के०) विराम पामतो नथी. ॥ ६६ ॥
विशेषार्थ- साधारण घडियाल विगेरेना शब्दो थोडीवार पड़ी तुरत बंध थाय बे, परंतु अपवाद रूप घडियालोना शब्दो तो शेकडो वर्ष वी. त्या बता पण बंध नहिं पडता तेवाने तेवाज वाग्या करे . जुर्डके, जेने जगत्मां संकडो वर्ष वीती गयां ले एवी नूपुरपंडिता अने दत्तकहिता (शृंगारमंजरी) विगेरेना असतीपणा रूप घडियालनो म्होटो शब्द श्राजसूधी पण विराम पामतो नथी.॥ ६६ ॥
नूपुरपंडितानी कथा. जेनी ऊंची हवेली उपर बेठेली मुग्ध स्त्री मुक्ताफलना लोजथी नक्षत्रोने ग्रहण करवानी श्वा करती हती एवं राजगृह नामर्नु नगर . ते नगरमां सुवर्णना कुंडल बनाववामां कलावान् एवो देवदत्त नामनो उतम बुद्धिवालो सोनी रहेतो हतो. जेम राजहंसो मानसरोवरनो श्रा