________________
मूलगाथान. जीमूतवाहनश्रने दधीचि विगेरे सत्पुरुषो थइ गया अने वर्तमान कालमां पण घणा . त्यारे थोडा कोण ले ? तो के, अखंमित शीलवतना नारने धारण करनारा सत्पुरुषो थोडा . ॥ ६ ॥ श्रा जगत्ने विषे बे उपवास, त्रण उपवास, चार उपवास पंदर उपवास अने मासखमण ( एक महिनाना उपवास) विगेरे महा उग्रतप करनारा घणा पुरुषो ने, परंतु अखंमित शीलव्रते करीने पवित्र थएला महामुनियो थोडा . अर्थात् शीलवत पालवू घणुं कठण होवाश्री अखंडित शीलपालनारा सत्पुरुषो थोडाज होय . कयु के-थकाणसणी कम्माण मोदणी, तह वयाण बंजवयं॥गुत्तीण य मणगुत्ती चउरो पुकेण जिप्पंति॥ इंडियोमां रसेंजि जीतवी कठण , कर्ममां मोहनी कर्म जीत, कठण बे, व्रतमां ब्रह्मचर्य व्रत पालवू कठण जे अने गुप्तिमा मनगुप्ति संवरवी कठण जे. एम ए चारे कुःखे जीताय . माटे तपखिउँमां पण निर्मल शील पालनारा थोडा होय . ॥७॥V
तेज वात लौकिक शषिना दृष्टांतथी देखाडता सता कदे बे. यत् लोकेऽपि श्रूयते निजतपोमाहात्म्यरंजितजगतोऽपि जं लोएवि सुणिजार, नियतवमाप्परंजियजयावि॥
वैपायनविश्वामित्रप्रमुखशषयोऽपि प्रजृष्टाः दीवायविस्सामि-त्तपमुदरिसिणोवि पहा॥॥ शब्दार्थः- (जं के० ) जे ( लोएवि के० ) लोकने विषे पण ( सुणि. जार के) संजलाय , (निय तव मादप्परं जिय जयावि के०) पोताना तपना माहात्म्ये करीने रंजन कमु डे जगत् जेमणे एवाय पण ते ( दीवायण विस्सामित्त पमुह के०) दैपायन अने विश्वामित्र प्रमुख (रिसिणोवि के०) झषियो पण शील थकी (पप्रज्ञा के०) चष्ट थया !॥॥
विशेषार्थ-खाखरानां सूकां पांदडां, शेवाल श्रने पाणीथी शरीरनो निर्वाह करनारा तथा पोताना तपना प्रजावधीत्रण जगत्ना जनोने रंजन करनारा एवा जे द्वैपायन अने विश्वामित्र झषियो विगेरे लोकने विषे संनलाय बे, ते ऋषियो पण स्त्रीऊना कटाकथीत्रांति पामीने शीलथी ज्रष्ट थया ले. अर्थात् एवा म्होटा ऋषि पण शीलवत पालवामां असमर्थ थया .॥॥