________________
रतिसुंदरीनी कथा.
२३० एला शत्रुरूप हाथीना कुंजस्थलमांथी निकलेलां मुक्ताफल जाणे थकाशमां रहेला ताराउंज होय नहिं शुं ? एम शोजता दता एवो नरकेसरी नामे राजा राज्य करतो हतो. ते राजाने कल्याणरूप गोत्रजनी लमीना विलासने विषेज धारण करयो ने श्रादर जेणे एवी कमलसुंदरी नामनी स्त्री हती. तेर्जने पवित्र आत्मावाली अने जाणे विधाताए पोतानी सृजवारूप कलानी चातुरी देखाडवा माटेज सौंदर्यनी लक्ष्मीना सर - खी बनावेली होय नहिं शुं ? एवी रतिसुंदरी नामनी पुत्री हती.
एक दिवस ताराजी विंटलाएली चंद्रलेखानी पेठे सखियी विंटालाली रतिसुंदरी गुणश्री नामनी प्रवर्तिनीने वंदना करी पटले ते साध्वीए अमृतना सरखी मधुरवाणीए करीने तेने मुक्ताफलना हारसरखी उज्वल धर्मदेशना दीधी अनेकयुं के, “मेरु पर्वतना सरखा दुर्व्वज मनुष्य जन्मने पामीने बुद्धिवान् माणसोए धर्मरत्नने ग्रहण करवुं. रत्नथी
रेल मंडार प्राप्त थये बते पण मूर्ख पुरुष जेम कोडीने खोले बे तेमज मोक्षफलने आपनारो या मनुष्यजव प्राप्त थये बते अज्ञानी पुरुष जोगनी इछा करे बे; माटे हे जड़े ! तुं सम्यक्त्वने ग्रहण कर अने संयमने पाल्य वली जीवितपर्यंत निर्मल एवा तपनुं आचरण करी संसारसमुद्रना अंतने पाम्य तपरूप अग्निथी तपेलो ने शीलव्रतरूप निर्मल जल सिंचित थलो जीव तपावेला सुवर्णनी पेठे कर्मना मेलने धोइ नाखे बे; माटे हे राजपुत्री ! तुं ज्यांसुधी जीव त्यांसुधी जिनेश्वरना ध
ने विषे यत्न कर." या प्रकारे प्रवर्तिनीना मुखरूप चंद्रथी धर्मोपदेशरूप अमृतनुं पान करी उत्साहवंत थएली ज्ञानदृष्टिवाली राजपुत्री ए
युं. " तमे मने या दोषरहित धर्मोपदेश दीधो ए बहु सारं क; परंतु हुं प्रमादी होवाथी या प्रकारनां व्रत धारण करवाने समर्थ नथी; माटे म्हारा उपर प्रसन्न इने दमन करवायोग्य बलदने जारनी पेठे गृहस्थाश्रमीने योग्य ने संसारसमुद्रमांथी तारवाने नावरूप धर्मनो युक्तिथी उपदेश करो. "
पी प्रवर्तिनीए राजपुत्री रतिसुंदरीने सम्यक्त्वरूप व्रत श्रापीने कयुं. " हे वत्से ! शीलत्रत पालवं ए स्त्रीउनो उत्तम धर्म छे अने ते एज के परपुरुषनो त्याग करवारूप शीलव्रत पोते पालतुं ने बीजार्ड पासे प