Shilopadesh Mala

SR No.: 023404
Original Sutra Author: N/A
Author: Harishankar Kalidas Shastri
Publisher: Jain Vidyashala
Publication Year: 1900
Total Pages: 456
Language: Sanskrit, Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Book_Devnagari
File Size: 15 MB

Page 238

२३०
शीलोपदेशमाला. चिन्हवालो, बावीश वर्षनी उमरवालो अने विशाल गतिवालो होवो जोश्ए." स्त्रीनां श्रावां वचन सांजली महेश्वरदत्त पोताना मनमां विचार करवा लाग्यो के, “ निश्चे विश्वामित्रनी साथे मेनकानी पेठे श्रा म्हारी प्रिया पण कोई मदोन्मत्त पुरुषनी साथे श्रासक्त थएली जणाय . कारण के जो एम न होय तो अमृतने वरसावनारा चंजना वरूपने जाणनारी कमलिनी पेठे तेने बीजा पुरुषना देहना लक्षण- शान क्याथी होय? हुं तेने बाजे सुधी महासती जाणतो हतो; परंतु हवणां तो ते कुलनो बेद करवाने कालकेतुना सरखी जणाय . अरे ! कयो विछान् माणस शाकिनीना सरखी स्त्रीने विषे वि. श्वास करे? के जे स्त्री पोताना खार्थने माटे पति पुत्रादिकने तृणसमान गणे बे. हुं हवां था स्त्रीने उबिष्ट पदार्थनी पेठे समुखमां फेंकी दलं ! अथवा खड्गरूप दंडे करीने कदलीनी पेठे छेदी ना!" श्रावो विचार करीने जेटलामां ते दोषरहित एवी पोतानी प्रियाने विषे कांई पण उद्यम करवा मांडे बे; तेटलामां वहाणना शढ उपर रहेला निर्यामके (वहाण चलावनाराऊना उपरीए) ऊंचा शब्दथी कह्यु के, "अरे ! वहाणने फट उचुं राखो; शढने बांधी व्यो; सांकलोने पकडी ल्यो; कारणके, श्रापणे म्लेव बीपमा श्रावी पहोच्या बीए. वली जल अने काष्ट पण नरी ल्यो.” आवां उपरीनां वचन सांजलीने सर्वे खलासी ते प्रमाणे करवा लाग्या.
हवे ते छीपमा रहेलो अने गुप्त मत्सरवालो महेश्वरदत्त एक वखत महासती एवी पोतानी प्रिया नर्मदासुंदरीने क्रीडा कराववाने एक म्होटा अरण्यमां तेडी गयो. त्यां धूर्त एवा महेश्वरदत्तनी साथे वनवन. प्रत्ये जमवाथी थाकी गयेली ते महासती तलावने कांठे वेतस वृदना गहन वनमां सूती. ते वखते पूर्वे संपादन करेला कुकर्मरूप प्राप्त थएली दूतिएज जाणे तेना नेत्रोने बंध करी नांख्या होय नहिं शु? एम तेने नीमा प्राप्त थई. पली महेश्वर विचार करवा लाग्यो के, “जो हुँ श्रा स्त्रीने खा विगेरेना प्रहारथी मारी नाखू तोपण पापनो पात्र थाउं नहीं" या प्रकारे पोताना अपराधने वारंवार स्मरण करता थने ते प्रियानुं मृत्यु श्छता ते महेश्वरदत्ते जेम आंधलो माणस सर्पनी भ्रांतिथी