Shilopadesh Mala

SR No.: 023404
Original Sutra Author: N/A
Author: Harishankar Kalidas Shastri
Publisher: Jain Vidyashala
Publication Year: 1900
Total Pages: 456
Language: Sanskrit, Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Book_Devnagari
File Size: 15 MB

Page 225

अंजना सुंदरीनी कथा. पढी कन्याना तरफथी म्होटा अधिकारी संबंधिठ सामैयुं करी जानने बलिराजाना यज्ञमंडप सरखी पोतानी नगरी प्रत्ये लश् गया. त्यां दान, मान, जोजन अने नेटो विगेरेथी सौने संतोष पमाडी विवादनुं मंगल कृत्य कयुं. ते समये योग्य अवस्थावाला अने योग्य रूपवाला ते पवनंजयकुमार अने अंजना कुमारी चंज अने रोहिणीने पेठे लोकमां अत्यंत प्रशंसा पाम्या. पली प्रहाद राजाए पोताने घेर श्रावी स्वजनोने तुष्टीदान श्रापी सौ सौने घरे जवाने विदाय कस्या.
पड़ी शुद्ध कुलाचारमां परायण एवी अंजनासुंदरीए पोताना गुणेकरीने लदमीनी पेठे सर्व कुटुंबने प्रसन्न कलुं, परंतु केवल पूर्वना पुष्ट कमना परतंत्र पणाए करीने पतिए तेनो चांमालणीनी पेठे दृष्टिथी पण स्पर्श कस्यो नहीं. पतिने विषे नक्तिवाली, प्रीतिवाली अने महासती एवी ते अंजनाकुमारी, जेम रोगवालाने घीनुं जोजन हर्ष श्रापनालं यतुं नथी तेम पतिने हर्ष पमाडनारी थ नहीं. वली कर्मनी विकृतिने जाणती अने पतिनी नक्तिने उबंधन न करती एवी ते अंजनाकुमारीए समुपनी पेठे पोतानी मर्यादाने बोडी नहीं.
एवामां विष्णुना प्रतिपदथी वरुणनी साथे युक करवा जता एवा रावणे पोतानी सहाय्य माटे प्रल्हाद राजाने बोलाववा माणसमोकट्युं. ते वखते युद्ध जोवामां आश्चर्यवाला तेणे पोतानुं सैन्य एकतुं करवाने माटे पटह वगडाव्यो. ते वात सांजली पवनंजय कुमार विचार करवा लाग्यो के, “म्हारा सरखा पुत्र बतां पिता युद्ध करवा जाय ए योग्य नथी.” पड़ी तेणे पिताने प्रणाम करीने बीहुं लीधुं. कर्वा के-धुरंधर पुत्र पिताने प्रयासनो हेतु थतो नथी. पनी मातानी आज्ञा लेवा जवाने श्कता एवा पतिने जाणीने खेदयुक्त मनवाली अंजनासुंदरी सासुना घर प्रत्ये श्रावीने एक बाजुए स्तंननो आश्रय करीने उनी रही.
हवे पवनंजय कुमार पण बखतरने धारण करी, सैन्यने प्रयाण करवानी आज्ञा पापी पोते मातानी आशीष लेवाने माटे तेमना घर प्रत्ये श्राव्यो. त्यां पोताना चरणमां पडी प्रणाम करता एवा पुत्रने श्राशीष थापी माताए तेने योग्य शीखामण दर युद्धमा जवाने माटे आशा श्रापी. स्तंननो श्राश्रय करी निश्चलपणे उनी रहेली अने पतिनी ह
२०