________________
३०४
शीलोपदेशमाला. बी देवताए सतीने कडं. " तुं म्हारी साथे चाल. हुँ तने पुत्र अपा." मदनरेखाए कयु. “श्रा अनादि संसारमा को कोश्न नथी; माटे हवे तो म्हारे चारित्र एज शरण जे.” पड़ी देवता साध्वीने तथा मदनरेखाने प्रणाम करी पोताने स्थानके गयो अने सतीए चारित्र धारण कयुं.
हवे पद्मरथ राजाने पुत्रना प्रजावधी सर्वे राजा नमन करवा लाग्या, तेथी तेणे पुत्रनुं नाम नमिकुमार पाड्यु. अनुक्रमे युवावस्था पामेला ते कुमारने राजाए एकसोने आठ कन्या परणावी. बेवट पुत्रने राज्य सोंपी तेणे दीदा धारण करीने मोदलदमीनो स्वीकार कस्यो.
हवे अहिं मणिरथ राजा जे रात्रीए पोताना न्हाना नाश् युगबाहुने मारी घेर श्राव्यो तेज रात्रीए तेने सर्पदंश थयो; तेथी ते रौष ध्यानश्री मृत्यु पामी चोथी नरके गयो. पड़ी मंत्रिए युगबाहुना म्होटा पुत्र चंअयशने राज्यासन उपर बेसास्यो. - एकदा नमिराजाना श्वेत कांतिवाला पट्टहस्तिने विंध्याचलर्नु स्मरण थयु; तेथी ते थालान स्तंचने उखेडी नाखी वनमां नासी गयो. त्यां तेने चं यश राजाए पकडी पोताना घरे श्राण्यो. दूतोए था वात नमिकुमारने कही एटले तेणे दूत मोकलीने चं यश राजा पासे पोतानो पट्ट हस्ति माग्यो. ते वखते चंज्यश राजाए दूतने कडं. “ नमिराजा निश्चय नीतिनो अजाण बे; कारण शुं ए नथी जाणतो के परहस्ते गयेली वस्तु फोगट मले खरी?" इत्यादि तिरस्कारना वचन कही तेणे दूतने काढी मुक्यो;तेथी ते बिचाराए नमिराजापासे श्रावीने सर्ववात निवेदन करी. ते उपरथी नमि राजा म्होटी सेना लश् युद्ध करवा गयो. चंगयशराजा पण पोता, असंख्य सैन्य लश् जेटलामां युद्ध करवा निकलतो इतो तेटलामां तेने अपशुकन थयां, तेथी ते पोताना सैन्यथी विं. टलाएलो बतां त्यांज उनो रह्यो. नमिराजाए पण पांसे श्रावीने चंद्रयशराजानी नगरीने घेरो घाख्यो.
श्रा वात नमिराजानी माता के जेणे चारित्र धारण कडं हतुं ते मदनरेखाए सांजली; तेथी ते विचार करवा लागी के, “श्रा तो बन्ने जा थाय जे. तो पनी विनाकारण युद्ध करी श्रने अनेक जनोने दय पमाडी तेउँने नरकगतिमां शामाटे जवं जोए ?” एम धारीने ते