________________
स्थूलननी कथा.
२४ए रात्रीए कंधाथी श्राकुंल थयुं ने शरीर जेनुं एवो ते महात्मा श्रीयक थाराधन पूर्वक मृत्यु पामीने देवलोक प्रत्ये गयो.”
यदा स्थूलजने कहे जे के “ हे प्रजो! रुषिघातना पापश्री जय पामेली एवी में प्रायश्चित्त करवा माटे ते वात संघनी श्रागल निवेदन करी. ते वखते संघे कह्यु. “ थानुं पायश्चित होय नहीं, कारण तमे तो तेने तारवाने माटे ते तप कराव्यु हतुं.” संघे या प्रकारे को बते में पोतानी निंदा करता करतां फरीथी कह्यु. “ जो था वात जिनेश्वर प्रजु पोताना मुखथी कहे तो म्हारुं समाधान थाय.” ते उपरथी संघे कायोत्सर्ग कस्यो, एटले शासन देवीए श्रावीने संघ प्रत्ये था प्रमाणे कडं. "हुँ था यदाने श्री सीमंधर स्वामी पासे लइ जश्ने जेटलामां अहिं पाडी लावू त्यांसुधी तमे कायोत्सर्गे रहो.” पठी शासन देवी मने श्री सीमंधर प्रजुपासे तेडी ग. त्यां में प्रजुने हर्षथी वंदना करी. पड़ी प्रजुए कह्यु. “श्रा साध्वी निर्दोष बे." प्रजुए ते वखते म्हारी पासे चार चुलिकानुं व्याख्यान कमु;ते में धारी लीधुं. पली शासन देवी मने था जरत क्षेत्रने विषे लावी एट में चारे चुलिका संघने थापी.” ___ यदा या प्रमाणे पोतानी वार्ता स्थूलन ने कहीने परिवारसहित पोताना श्राश्रमे गश्. स्थूलना पण पण वाचना लेवाने माटे श्राचार्य पासे आव्या. ते वखते गुरुए कह्यु." हवे तुं वाचना आपवा योग्य नथी." गुरुनां एवां वचन सांजली दीन मुखवाला स्थूलन विचार करवा लाग्या. "में एवो शो अपराध कस्यो बे के, वाचना आपवाने पण अयोग्य थयो?" घणीवार विचार करतां पण याद आव्युं नहीं, तेथी दीनमुखवाला तेमणे फरीथी गुरुने कडं. “प्रनो! ज्यांसुधी मने करेला अपराधनी स्मृति श्रावती नथी, त्यांसुधी हुँ अपराधी कदेवाचं नहीं.” गुरुए कडं. “अरे ! अपराध करीने पालो मानतो नथी?" स्मरण श्राववाथी स्थूलना तत्काल गुरुना चरणकमलमां पड्या अने कहेवा लाग्या के "म्हारा था एक अपराधने क्षमा करो; हवे हुँ फरीथी तेम करीश नहीं." गुरुए कह्यु. “फरीथी अपराध कर अथवा न कर; परंतु जेम ताववालाने चिनडं अपाय नहीं तेमज हुँ तने वाचना पण आपीश नहीं."
पली स्थूलन गुरुने शांत करवा माटे संघनी प्रार्थना करी. कडं डे