Shilopadesh Mala

SR No.: 023404
Original Sutra Author: N/A
Author: Harishankar Kalidas Shastri
Publisher: Jain Vidyashala
Publication Year: 1900
Total Pages: 456
Language: Sanskrit, Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Book_Devnagari
File Size: 15 MB

Page 151

स्थूलनानी कथा
२४३ शालामा चोमासुं निर्गमन करीश.” गुरुए स्थूलजनी सर्व इंजिउनु वश्यपणुं जाणीने तेमने तथा बीजा त्रण शिष्योने पोतपोताने स्थानके जवानी श्राझा पापी. पनी पेला त्रण शिष्यो पोत पोताने स्थानके गया थने स्थूलन मुनि पण कामदेवनी pथी कोशा वेश्याने घरे गया. पोताने त्यां श्रावेला मुनिने जोश कटाक्षधी जाणे मंडपनेज उजो करती होय नहि शुं ? एम ते वेश्या तत्काल उठीने कहेवा लागी. " हे नाथ ! मने शी श्राज्ञा जे ? जे होय ते कहो." मुनिए धर्मलान आपीने तेनी चित्रशाला मागी. कोशाए ते श्रापी एटले शमताना समुअरूप ते महात्मा जेम मदोन्मत्त हस्ति विंध्याचलने विषे रहे तेम तेमां रह्या. __ पड़ी “ चारित्रने न सहन करी सकवाथी भने पूर्वना स्नेहथीज ए मुनि म्हारा घरे फरीथी श्रावेला .” एम विचार करती एवी ते वेश्या मुनिने षरस श्राहारथी जोजन करावा लागी. वली" निश्चय लजाथी मने कंश कही शकता नथी.” एम धारती ते वेश्या बपोरना वखते मुनिनी पासे श्रावीने कटाद फेंकवा लागी; परंतु मुनिनुं चित्त जरा पण कंपायमान थयुं नहीं; तेथी ते वेश्याए पोतानुं वक्षस्थल (बाति) बतावी हाव, नाव अने विलास करवा मांड्या. पण ते तो पोताना आत्माने श्रमरूपज थया, कारण के आकाशने विषे चित्रनी रचना जरा पण थश् शकती नथी. “ ग्रहण करेली दीक्षा जेना प्रजावथी सिम्योगने अर्थे थाय ? जे कारण माटे मांखण सरखा कोमल था मुनि श्रा श्रवसरे म्हारी पासे वन सरखा कठोर थया!" ए प्रकारे विचार करती अने पूर्वना स्नेहने वारंवार स्मरण करती ते वेश्या पूर्वे जोगवेला नोगोने संजारवा लागी; परंतु कमलिनीना पत्रना सरखा निर्लेप हृदयवाला मुनि तो ते वेश्याने जाणे गुप्तरीते आलोयणा ग्रहण करती होय नहि शुं ? एम मानवा लाग्या. जेम पाणीने जुई करवा माटे करेलाप्रहार श्रने वैराग्यवंत पुरुषोने धारण करावेला पुष्पना हार निष्फल थाय बे, तेमज कोशाए करेला सर्वे विकारो ते स्थूलजल मुनिने विषे निष्फल थया. वली वेश्याए करेला श्रृंगारो अने विकारो ते महामुनिने विषे जे. म पर्वत उपर सिंहे मारेली फाल मिथ्या थाय तेम फोकट थया. जे.