________________
२४२
शीलोपदेशमाला. आवां वचन सांजलीने श्रीयके कद्यु. “ स्वामिन् ! शुं करीए? मद्यपान करनारा वररुचिए ए खोटी वात उडाडवाथी एम आयु !” राजाए कडं "शुं ए विप्र मद्यपान करे ?” मंत्रीपुत्र श्रीयके उत्तर थापता जणाव्यु के " ते वात हुं आपने सवारे देखाडीश."
बीजे दिवस सना जरा एटले प्रथमथी शीखवी राखेला मालीए सर्वे माणसोने एक एक कमलनुं पुष्प थाप्युं अने वररुचिने मदनफलना चूर्णवाडं कमलपुष्प आप्यु. श्रीयक कमलने सुंघीने तेनी सुगंधी विषे वखाण करवा लाग्यो. ते उपरथी सर्वे माणसो पोतपोताना कमलपुष्पने सुंघवा लाग्या. वररुचि पण उत्साहथी पोताना कमलपुष्पने सुंघवा लाग्यो, एटले मदनफलनुं चूर्ण उंचा श्वासने लीधे नाकमां पेशी गयु, तेथी तेने उलटी थ. पली राजाए अने बीजा सजाना माणसोए वररुचि मद्यपान करे के नहीं तेनी परिक्षा करवामाटे तेनुं मुख सुंघ्यु; एटले मद्यना जेवी वास श्राववा लागी, तेथी सजाना सर्वे माणसोए तिरस्कार करेलो वररुचि तत्काल पोताने घेर गयो. तेना पुत्रोए मद्यपान संबंधि प्रायश्चित्त करवा माज्युं, पण एटलामां ते वररुचि श्रीयकना वैरने लीधे मृत्यु पाम्यो. पनी शकटाल पुत्र श्रीयक, नंद नृपतिना राज्यना साते अंगने धारण करतो बतो निर्विरोधपणे स्वार्थ, परार्थ तथा राज्यार्थने साधवा लाग्यो. स्थूलन मुनि पण अनुक्रमे छादशांगीना धारक थया.
एकदा वर्षाकाल प्राप्त थवाने वखते त्रण साधु गुरुनी पासे श्रावीने संसारनो निग्रह करवामां निपुण एवा अनिग्रहोने धारण करवा लाग्या. एके कडं. “ चार मास उपवास करीने सिंहनी गुफा श्रागल कायोत्सर्गे रहिश." बीजाए कपु. “ हुँ पण चार मास सुधी उपवास करतो तो दृष्टि विष सर्पना राफमा आगल कायोत्सर्गे रहीश." त्रीजा साधुए एवो अनिग्रह लीधो के, “ हुँ पण चार मास सुधी उपवास करतो तो कुवाना मंडाण उपर कायोत्सर्गे रहिश.” पनी संनूतिविजय श्राचार्य जेटलामा पोताना श्रुत शानथी ते मुनिना तपनी शक्ति जाणीने तेमने आज्ञा श्रापे ; एटलामां तो स्थूलनझे कयु के, " हे प्रनो ! हुं पण षट्रसनो थाहार खेतो बतो कोशा वेश्यानी चित्र