________________
मल्लीनाथनी कथा.
१२७ पुत्रजन्म थकी पण अधिक पुत्रीना जन्मनो महोत्सव कस्यो. तथा राज्यना सात अंगनी उत्तम वृद्धि जोश्ने ते प्रजुना जन्मनिमित्ते घणां म्होटां तुष्टिदान प्राप्यां. पड़ी केटलाक राजाए कह्यु के, “श्रा तमारी पुत्री निश्चे मुक्ति पामशे." एवी वात सांजलीने कुंजराजाए सघलो करवेरो माफ कस्यो. ठीने दीवसे जागरण पूर्वक बहीनो महोत्सव करी अने बारमे दीवसे सगा संबंधिउँने तेडावी, जमाडी, वस्त्र विगेरेनी नेट आपी श्रने पुत्री- मति एवं नाम पाड्यु. पनी अंतःपुरनी राणीनए लाड लडावेली अने श्याप्रमाणे क्रीडा करती ते पुत्री नंदनवनमा रहेली कल्प वेलनी पेठे वधवा लागी. कर्मना क्षय अने उपशम थकी गुरुनी पासे श्रन्यास कस्या विना पण सर्व कला ते पुत्रीने जाणे प्रथमथी शीखेली होयनी ? एम प्राप्त थ. पचवीश धनुष उंची, पवित्र लावण्यथी मनोहर, अने त्रण झाने करीने पवित्र ते मल्लि कुमारी श्रनुक्रमे युवावस्था पामी.
हवे वैजयंत देवलोकधी चवीने महाबलना मित्र अचलनो जीव श्रा जरत देत्रमा साकेतन नगरने विषे प्रतिबुकि नामना राजाना पदने पाम्यो हतो. तेने प्रेमवाली पद्मावती नामनी राणी हती. एक दिवसे पद्मावती सहित प्रतिबुछि राजा यात्रा करवा जतो हतो; एवामां रस्ते तेणे प्रफुल्लित पुष्पनो मोगर अने पुष्पनो मंडप दीगे; तेथी राजा ते बन्ने वस्तुने श्रने पोतानी प्रियाने वारंवार जोवा लाग्यो अने वखाणवा लाग्यो के, " श्रावी वस्तु हालमां को ठेकाणे पण जोवामां श्रावती नथी." एवां राजानां वचन सांजली सुबुकि प्रधाने कडं के, “हे देव ! था ते शुं ! कारण के पृथ्वी घणां रत्नवाली होय . जुवो के, कुंजराजाने घेर मलि नामनी कन्या बे; तेवी बीजी रूपनी रेखा कन्या त्रण जगमां नथी; कारण के, जगत्ना कर्ता ब्रह्माए पोतानी चातुरी जोवाने माटे घणीज संजालथी पुष्पनीमालानी पेठे ते मल्लि कुमारीकाने सृजी .” प्रधाननां एवां वचन सांजलीने पूर्वजवनी प्रीतिश्री उत्पन्न थएला अनुरागने लीधे तेणे ते मल्लि कुमारीकानुं मायुं करवा माटे दूतने कुंज राजा तरफ मोकल्यो. ___ हवे वैजयंत देवलोक थकी धरण मित्रनो जीव चवीने पृष्ठचंपा नग
१ मधिनाथना पूर्वजवना. * पुष्पना काड उपर प्रफुलित पुष्पनो जथ्यो.