________________
१२६
शीलोपदेशमाला.
पांच रूप धारण करी पोताना खोलामां प्रभुने बेलास्या, एटले सौधर्मेंद्रे जिषेक करो. जगवाननुं जिषेक जल देवतार्जए सिद्ध चूर्णनी पेठे ग्रहण करीने जरणनी पेठे सर्व अंगे चोपडी दीधुं. पठी गंधनुं लेपन करी, दीव्य वस्त्र धारण करावी, माथे मुगट, काने कुंडल ने कंठमां दीव्य मोतीना दार पहेराव्या. हाथे बाजुबंध, कांडे कडां, केडमां घुघरीवालो कंदोरो ने पगमां रत्नजडीत कडलां पढेराव्या; तेथी ते सर्वे अलंकारो परस्पर अत्यंत शोजवा लाग्या. पछी जंगम कल्प वृक्षनी पेठे प्रभुने जीने मणिपीउने विषेष्ट मंगलीक करी भारती उतारीने सौधर्माधिपति अप्सराए नृत्य करवा मांडे सते गायन करवा लाग्यो. ए प्रमाणे देवता हर्षथी स्तुति करीने परिवारसहित नंदीश्वर द्वीपे गया. त्यां श्राइ महोत्सव करी पोतपोताने स्थानके गया. सुधर्माधिपति पण प्रथमनी पेठे पांच प्रकारनं रूप करी अने पोताना हाथमां जगवानने लइ पाढो मिथिला नगरीमां सूतिकागृहने विषे श्राव्यो. त्यां तेणे मातानी पासे प्रजुने मूकीने कृत्रिम प्रतिमानुं तथा निद्रानुं हरण क. वली जगवानना शींगे बे रेशमी वस्त्र थाने रत्नजडित कुंडल मूक्यां तथा प्रजुना नेत्रने श्रानंद पमाडवामाटे उंचे रत्नजडित्र सुवर्णनुं दोरडं बांधयुं. पी इंद्रनी आज्ञाथी कुबेरे कुंजराजाना घरने विषे बत्रीश क्रोड सुवर्णनी वृष्टी करी. या लोकने विषे जे जे सुख दुर्व्वन हतुं; ते ते सुख प्रजुनी नक्ति थकी कुंजराजाने मल्युं वली इंडे पटह वजडावी त्रण लोकमां श्रज्ञा करी के, " जे कोइ जिनेश्वर जगवाननो अथवा तेमनी मातानो दुष्ट विचार करशे तेनुं मस्तक यार्जक मंजरिनी पेठे हुं वज्रवडे कापी नाखीश !! जगवानने नवराववा, दुधपान कराववा, अलंकार पराववा ने क्रीडा कराववा माटे इंडे पांच देवांगनार्जने धाव तरीके राखी तेमज प्रजुना जमणे अंगुठे अमृत संचायुं पढी इंद्र नंदीश्वर द्वीपने विषे पूर्व दीशामां अंजनाचल पर्वत उपर श्राव दीवस उत्सव करीने पोताने स्थानके गयो.
दवे प्रजावती पोताना पडखामां सूतेली ने अलंकृत करेली पुत्रीने जोने दर्षना जारथी इंद्र विगेरेनुं श्रावकुं श्रने जनुं युं हतुं, तेनो विस्मय पणाथी विचार करवा लागी. कुंजराजाए ते सर्व वात जाणीने घणा हर्षथी