________________
શ્રાવક પ્રજ્ઞપ્તિ ૦ ૧૧૧
नेच्छइ सच्चमेयं । सो साहिउमारद्धो। सिद्धा । इयरो सलोदो (सलुत्तो) गहिओ। तेण आगासगएण लोगो भेसिओ ताहे सो मुक्को । दोवि सावगा जायत्ति ॥
विद्वज्जुगुप्सायां श्रावकसुताउदाहरणं- एगो सेट्ठी पव्वंते वल्लइ (तल्लइ)। तस्स धूयाविवाहे कहवि साहुणो आगया । सा पिउणा भणिया पुत्तिए पडिलाभेहि साहुणो । सा मंडियपसाहिया पडिलाभेइ । साहूण जल्लगंधो तीए आघातो। सा चिंतेइ- अहो अणवज्जो भट्टारगेहिं धम्मो देसिओ । जइ पुणा फासुएण पाणीएण ण्हाएज्जा को दोसो होज्जा । सा तस्स ट्ठाणस्स अणालोइय अपडिक्कंता कालं काऊणं रायगिहे गणियापाढे समुप्पन्ना । गब्भगया चेव अरई जणेइ। गव्भसाडणेहि य ण सडइ ॥ जाया समाणी उज्झिया । सा गंधेण तं वनं वासेइ । सेणिओ तेण पदेसेण णिगच्छइ सामिओ वंदिउ । सो खंधावारो तीए गंधं ण सहइ । रन्ना पुच्छियं किं एयं । तेहिं कहियं दारियाए गंधो। गंतूणं दिट्ठा । भणइ एस एव पढम पुच्छत्ति गओ वंदित्ता पुच्छइ । तओ भगवया तीए उट्ठाणपारियावणिया कहिया । तओ राया भणइ कहिं एसा पच्चणुभविस्सइ सुहं वा दुक्खं वा । सामी भणइ एएण कालेण वेइयं । इयाणि सा तव चेव भज्जा भविस्सइ अग्गमहिसी । अट्ठ संवच्छराणि जाय तुब्भं रममाणस्स पट्ठीएहं सो लीलं काहिइ तं जाणिज्ज । स वंदित्ता गओ । सा य अवगयगंधा आहीरेण गहिया संवड्डिया जोव्वणत्था जाया । कोमुइचारं मायाए समं आगया। अभओ सेणिओ य पच्छना कोमुइचारं पेच्छंति । तीए दारियाए अंगफासेण सेणिओ अज्जोववन्नो नाममुदं दसिया तीए बंधइ । अभयस्स कहियं नाममुद्दा हरिया मग्गाहि । तेण मणुस्सा दारेहिं बद्धेहि ठविया । एक्केकं माणुस्सं पलोएऊण णीणिज्जइ । सा दारिया दिट्ठा । चोरित्ति गहिया परिणीया य । अन्नया य वस्सोकेण रमंति रायाणं । राणियाउ पोत्तेण वाहिति । इयरी पोत्तं दाउं विलग्गा । रन्ना सरियं मुक्का य पव्वइया ।
परपाषण्डप्रशंसायां चाणक्यः । पाडलिपुत्ते चाणक्को । चंदगुत्तेण भिक्खुकाण वित्ती हरिया । ते तस्स धम्मं कहेंति । राया तुस्सइ । चाणक्कं पलोएइ ण पसंसइ तेण न देइ । तेहिं चाणक्कभज्जा उलग्गिया । तीए सो करणी गाहिउ । तेहिं कहिए भणियं सुहासियं । स्ना तं च अन्नं च दिन्नं । बीयदिवसे चाणक्को भणइ किस ते दिन्नं । राया भणइ तुम्हेहि