________________
(૧૬૧) ઋતુ આશ્રી લવણને સચિત્ત થવાનો કાળ
वासासु सगदिणोवरि, पन्नरदिवसोवरिं च हेमंते । जाइ सचित्तं सो उ, गिम्हे मासोवरिं लवणं ॥ २५० ॥
॥
અર્થ : લવણ (મીઠું) વર્ષાઋતુમાં સાત દિવસ પછી સચિત્ત થાય છે, શીયાળામાં પંદર દિવસ પછી અને ઉનાળામાં એક માસ પછી લવણ સચિત્ત થાય છે. (૨૫૦) (આ ચુલે સેકેલા લવણ આશ્રી સમજાય છે. ભઠ્ઠીમાં પકવેલું ચિત્ત થતું નથી એમ જાણવામાં છે.)
(૧૬૨) સચિત્તના ત્યાગીને ખપતાં ફળો
लवणं कच्चरबीयं, उक्कालियं तह य फालियं तलियं । अन्ने सव्वे अ फला, वज्जिज्जा गाहिया सिद्धा ॥ २५९ ॥
અર્થ : લવણ દીધેલા, કાચરી કરેલા અને બીજ કાઢી નાખેલા તેમજ ઉકાળ્યાં, ફાડ્યાં અને તળ્યાં હોય તો તે સિદ્ધ થયેલા હોવાથી (સચિત્તના ત્યાગીને) ગ્રહણ કરવા લાયક છે, બીજાં સર્વ કાચાં ફળો વર્જવા લાયક છે. (૨૫૧) (૧૬૩) કડાહ વિગય (મીઠાઇ) વિગેરેનો કાળ वासासु पन्नर दिणा, सीउण्हकाले य मास दिणवीसा । सव्वा कडाहविगई, कप्पइ साहूण इय दीहा ॥ २५२ ॥
અર્થ : સર્વે કડાહ વિગય (મીઠાઇ) વર્ષાઋતુમાં પંદર દિવસ સુધી કલ્પે છે, શીયાળામાં એક માસ સુધી અને ઉનાળામાં વીશ દિવસ સુધી કલ્પે છે. સાધુને તો ઉપર પ્રમાણેના કાળની ગણત્રીએ તે દિવસની લાવેલ તે દિવસે જ કલ્પે છે. (રાખી મૂકાતી નથી). (૨૫૨)
जुगराय बार पहरा, वीसं घिसि तक्करं कयंबो य । पच्छा निगोयजंतू, उप्पज्जइ सव्वदेसेसु ॥ २५३ ॥
અર્થ : જુગલી રાબ બાર પહોર સુધી કલ્પે, ઘેંશ અને છાશમાં રાંધેલો કરંબો વીશ પહોર સુધી કલ્પે. ત્યારપછી સર્વ દેશોમાં તેમાં
રત્નસંચય ૦ ૧૨૮
