________________
(૧૪૫) વાંદરાના પચીશ આવશ્યક दोवणय अहाजायं, कीकम्मं तहय बारसावत्तं । चउ सिरि तिगुत्तं, दुप्पवेसं एगनिक्खमणं ॥ २२६ ॥
અર્થ : બે વાંદણામાં મળીને બે વાર નમવું ૨, યથાજાત એટલે માત્ર ચોળપટ્ટો ને રજોહરણ રાખીને વાંદવા ૩, બાર આવર્ત જાળવવા (બરાબર કરવા) ૧૫, ગુરુના ચરણ પાસે ચાર વાર મસ્તક નમાવવું ૧૯, ત્રણ ગુપ્તિ જાળવવી ૨૨, બે વાર અવગ્રહમાં પ્રવેશ કરવો ૨૪ તથા એકવાર અવગ્રહમાંથી નીકળવું ૨૫ - આ પ્રમાણે બે વાંદણામાં મળીને (દ્વાદશાવર્તવંદનમાં) ૨૫ આવશ્યક જાળવવાના છે. (૨૬) (૧૪૬) ગુરુને શિષ્ય કે શ્રાવક દ્વાદશાવર્તવંદને વાંદે
ત્યારે ગુરુએ કહેવાના છ વચન छंदेण अणुजाणामि, तहत्ति तुब्भंपि वट्टए एवं । अहमवि खामेमि तुमं, वयणाई वंदणारिहस्स ॥ २२७ ॥
અર્થ : “ઇચ્છામિ એવું શિષ્ય કે શ્રાવક કહે, ત્યાં ગુરુ “છંદેણ કહે, શિષ્ય “અણજાણહ' કહે ત્યારે ગુરુ “અણજાણામિ' કહે, શિષ્ય દિવસો વઈર્ષાતો' કહે ત્યારે ગુર “તહત્તિ કહે, શિષ્ય “જત્તા ભે” કહે ત્યારે ગુરુ “તુક્મપિ વટ્ટએ” કહે, શિષ્ય “જવણિજંચ ભે' કહે ત્યારે ગુરુ એવ' કહે, શિષ્ય “ખામેમિ ખમાસમણો' કહે ત્યારે ગુરુ “અહમવિ ખામેમિ તુમ' કહે - આ પ્રમાણે વંદનાને લાયક એવા ગુરુના (છ) પ્રતિવચન હોય છે. (૨૨૭) (છ બોલ શિષ્યના અને છ બોલ ગુરુના કુલ ૧૨ બોલનો અર્થ ગુરુવંદન ભાષ્યથી જાણવો.). (૧૪૦) ગુરુની તેત્રીશ આશાતના
૨-૨૦ पुरओपक्खासन्ने, गंताचिठ्ठणनिसीअणायमणे ।
રત્નસંચય - ૧૧૯
