________________
मच्छुव्वतं च८ मणसा, पुटुं९ तह वेइयाबंधं१० । " भयसा११ चेवभयंति१२,मित्त१३ गारव१४कारणा१५॥२२२॥ तेणियं१६ पडिणीयं१७ च, रुठ्ठ१८ तज्जिय१९ मेवयं । सढुं२० च हीलियं२१ चेव, तहा विपलिउं२२ चिय ॥ २२३ ॥ दिठ्ठादि©२३ च तहा, सिंगं२४ च कर२५ मोयणं२६ । अलिद्धमणालिद्धं२७, ऊणं२८ उत्तरचूलियं२९ ॥ २२४ ॥ मूयं३० च ढड्डरं३१ चेव, चुडलीयं३२ च पच्छिमं । बत्तीसदोसपरिसुद्धं, किइकम्मं पउंजई ॥ २२५ ॥
અર્થ : અનાદરથી વાંદે ૧, સ્તબ્ધપણે વાંદે ૨, ઉતાવળથી વાંદે ૩, વાંદણાના સ્પષ્ટ અક્ષર ન બોલે ૪, તીડની જેમ કુદી કુદીને વાંદે ૫, અંકુશની જેમ ઓઘો રાખીને વાંદે ૬, કાચબાની જેમ વાંદે ૭, મત્સ્યની જેમ એકને વાંદી શીધ્ર બીજાને વાંદે ૮, મનમાં ગુરુની હીનતા ચિંતવતો વાંદે ૯, ઢીંચણ ઉપર હાથ રાખીને વાંદે ૧૦, ભયથી વાંદે ૧૧, મને ભજશે એમ ધારી વાંદે ૧૨, ગુરુને મિત્ર ધારી વાંદે ૧૩, પોતાના ગૌરવની ઇચ્છાથી વાંદે ૧૪, (માત્ર ગુરુબુદ્ધિથી નહીં પણ) ભણવા આદિને કારણે વાંદે ૧૫, ચોરની જેમ છાનો છાનો વાંદે ૧૬, પ્રત્યેનીક (શત્રુ) ધારીને વાંદે ૧૭, ક્રોધથી વાંદે ૧૮, તર્જના કરતો વાંદે ૧૯, શઠતાએ કરીને વાંદે ૨૦, હીલના કરતો વાંદે ૨૧, અર્ધ વાંદી વચ્ચે વિકથા કરે ૨૨, અંધારે દીઠા ન દીઠા વાંદે ૨૩, સિંગની જેમ એક તરફ વાંદે (મસ્તકની એક બાજુ હાથ લગાડે) ૨૪, કર (વેઠ) જાણીને વાંદે ૨૫, વાંદ્યા વિના છૂટાશે નહીં એમ ધારીને વાંદે ૨૬, ઓઘા ઉપર અને મસ્તકે હાથ લાગે નહીં - એવી રીતે વાંદે ૨૭, ઓછા અક્ષર બોલીને વાંદે ૨૮, ઉત્તરચૂલિકા કરતો – વધારે બોલતો વાંદે ૨૯, મુંગો મુંગો વાંદે ૩૦, અતિ મોટા શબ્દ વાંદે ૩૧ તથા અયોગ્ય રીતે વાંદે ૩૨ - એ છેલ્લો દોષ છે. આ બત્રીશ દોષનો ત્યાગ કરી શુદ્ધપણે કતિકર્મ (વાંદવાની ક્રિયા) કરવી જોઇએ. (૨૨૧-૨૨૫) (આ દોષોમાં કેટલાક ખાસ દ્વાદશાવર્તવંદનને લગતા છે તે જુદા સમજી લેવા.)
રત્નસંચય - ૧૧૮
