________________
स्वरसंयुक्तानां कखतथपफां गदधबभाः । सि. हे. ८ । ४ । ३९६ ।) याज प्रमाणे द् नो इ अने तू नो द् थाय छे. दा. त. मयगल-मरकल, (५.११७) विम्पियगारउ-विप्रियकारक (२.१२१) सावराह-सापराध, पवस्त्रया (१.९), मंडव-मंडप (१.९) इ०
(अ) त-द शौरसेनीनी असर होय तो ज देखा दे छे; परंतु साहित्यनुं प्रकृष्ट अपभ्रंश सामान्यत: प्रकृष्ट प्राकृत-महाराष्ट्रीने अनुसरे छे, सि. हे. ८ । ४ । ३९६ । कधिदु-कथित । सि. हे. ८ । ४।४५५, ३७२ । अागदो सि. हे. ८ । ४ । ३६० करदि चिट्ठदि । इ० सि. हे. ना अपभ्रंशना दृष्टांतमां आ प्रकारनी शौरसेनीनौ छाया तेम ज तत्कालीन बोलीनी छाया प्रकृष्ट अपभ्रंशमां भळेली आवे छे तेनुं कारण एज छे के लौकिक प्रचारमा आवेला दुहा इत्यादिमांबी आ उदाहरणो हेमचन्द्रे लीधेलां छे. खुन्छ,-धू, प्रछ, फल्म की बाबतमा तेम ज समजवू. हेमचंद्रे आपेलां उदाहरण सिवाय बीजे धावा विकारनां दृष्टांत दुर्लभ छे.
प्रकृष्ट अपभ्रंश शौरसेनी के लौकिक बोली करतां महाराष्ट्रीने वधारे अनुसरे छे; एटले softening (६ २८.) करतां ६ २६. अने २७ ने वधा अनुसरे छे. गूजरातीमां स्वरीभवननी साधे साथे मार्दवप्रक्रिया देखा दे छे; भने एम कहोए तो पण चाले के मादवप्रक्रियानां उदाहरणो कदाच स्वरीभवन करतां वधारे प्रमाणमां नीकळे. (ब) ट्-ड् । सड-तट (१.९२), कवर कफ्ट(५.२८), सुहड
सुभट (३.९७.) कडक्ख-कटाक्ष (१.५०), पसिनपहप्रतिजल्पति
उद् । मढ-मठ (५. २३०) वीट-पीठ (६.४०.) इत्यादि. (क) प्-व् । दीव-द्वीप (६. २.) पाव-पाप (६. १४.) इत्यादि. ६८. सोपाब्यञ्जनविधान (Aspiration of Mutes) (अ) क् ख् । नोक्खि (नवक्ली -नव+क्क (स्वार्थे) (३.१८४);
खेलइ-क्रीडति; खप्पर-कर्पर (६. ४२.) तथ् ा प्रमाणे बनता थ् नो ह थाय छेः भारह (भाग्थ*
<भारत, (५.९९)वसाह <वसथि * <वसति ।
