________________
इत्थि-स्त्री । आदिस्वरागम जूनी गूजरातीमां अने अर्वाचीन बोळाती गूजरातीमां वधारे प्रमाणमां देखा दे छे. ६ २१. स्वरव्यत्यय [Epenthesis]
केर (२.२९.) काइर * -काइरिअ* -कारिअरसं. कार्य । पेरंत (पइरंत-पइरिअंत-परिअंत <सं पर्यन्त ।
वंभचेर.<बंभचइर* -बंभचरिय (सं. ब्रह्मचर्य ।
गूजरातीमां 'घर' घरइ नो दाखलो आज प्रकारनो छे. ६ २२. स्वरराग [Umlaut]
'स्वरराग' एटले शब्दमां अग्रे आवेला स्वरने तेनी पछी भावता स्वरनो राग-असर लागे; भा विकारनां दृष्टान्तो जूनी गूजरातीमां बहु मोटा प्रमाणमां छे. अपभ्रंशमां दा.त. करिमि-करमि (११.५१), करिइ-करइ, उच्छु= इक्षु(१.९.) सिविण-स्वप्न ( ५. ३३.) साहार-सहकार ( १. १७) अप्पुणु-आत्मानं (५. ६८.) ६ २३. स्परसंधि
(क) बे समान स्वरोनी संधि थतां एक दीर्घ स्वर बने छे दा. त. कल्लोल+आवासहि-कल्लोलावासहिं (१. १८.) केस आवलिउ-केसा. वलिउ-केसाबलिउ (१. ३३) (ख) सामान्यतः अ (इस्व के दीर्घ) + इ=ए; अ (इस्व के दीर्घ)
+उ=ओ दा. त. थणोवरि (१. ७३.) अपवादः-परंतु इ के उ पछी संयुक्त व्यंजन आवे तो मनो
लोप थाय छे दा. त. कुसुमणह+उज्जलु कुसुमणहजल (१. १२) अध्धुम्मीलिष्ठ (१.४७)
सुरिन्दु (१. ४५) वण्णुज्जलु (१. ६५.) । (ग) ए के ओ मां अ नो लोप थाय छे. दा. तु. कीर+ओलिड कीरोलिठ (१. ३८.)
(घ) इ, उ (हस्व के दीर्घ) असमान स्वर होय तो सामान्यतः अप. भ्रंशमा संधि थती नथी. (सि. हे. ८।१। ६ ।) दा त. तरंगिणीउ अवर सहर (१.३२.६०