________________
(૩૩૩) આ પાંડવેય, જો બેય, બાભ્રવ્ય, એમના જેવો છે, મારા દુર્ભાગ્યે, જેમ કોઈ નદી ઓળંગીને શાવરજંબુકમાં (૧) જાય, તેમ માતૃહરૂપી નદીને ઓળંગીને બહ્મલોકમાં જતો રહ્યા–૭૫
સમુદ્રમાં હાથથી તરનારો, કે માર્ગ ધનુષ્ય વિનાનો ઘી લઈ જનાર, જેમ અકસ્માત નાશ પામે, તેમ વિષ્ટમય આ શરીર અશાશ્વત છે તો તેને હવે હું ધારણ કરનારી નથી–૭૬
જેનો પુત્ર મરી જાય તેનો પૈસો રાજા લઇ, લે છે, અરે ! તે અર્થ ઉપર પણ મને આસક્તિ નથી માટે ભાઈ જા જા મારી સાથે બોલીને ભ્રષ્ટ ન થા એમ કહીને એ પોતાને ઝાડથી ફાંસો ખવરાવા ચાલી-૭૭
એને પાશ તાણી લઈને રાજાએ તોડી નાખે, અને શેક પામતાં પામતાં બોલ્યો કે આ રાજા તારા અર્થનું ગ્રહણ કરશે નહિ, એ મારું વચન તું હળવેથી શ્રદ્ધા કરીને માન–૩૮
અત્રત્ય નૃપતિએ અત્યંત ઉત્તમ પ્રકારે દયા કરી છે એટલે તે મુલાના વિત્તને પણ મૂકી દેશે, માટે હે પુત્રિ! પતિ અને પુત્રની પાછળ ઘડે ઘડે જલ અર્પવા માટે રહે-૭૮
જયેષ્ઠ જયેષ્ઠ એવા ઋષિઓને નમો નમઃ એમ નિરંતર કરતી તું તેમનો પ્રસાદ પ્રાપ્ત કર, ને તારા પતિપુત્રને શી શી વિપત્તિ પડી, ઈત્યાદિ વાત કહાડી લોક બોલે ત્યારે સદન કરીશ નહિ-૮૦
એમની વિભૂતિ કેટલી કેટલી છે કે એમનું ગુપ્તવત્ત કેટલું છે, ને એમનું પ્રકાશવિત્ત શું શું છે, એમ હે પુત્ર! તને રાજપુરુષો પૂછશે નહિ-૮૧
(૧) ગ્રામવિશેષ એમ ટીકાકાર.
