________________
(૨૮)
દુદ વિનાના કોઈએ દ્દવાળાને હણ્યો, ને તુંદવાળા કોઈએ દ વિનાનાને હશે, જેમ કોઈ ઠાકોરાદિના આશ્રયથી શાલિવાબો દરિદ્રીને, કે દરિદ્રી શાલિવાળાને હરાવે તેમ–૬૮ :
કીચડવાળા ડાંગરના કયારા જેવી, રુધિર પંકવાળી રણભૂમિ ઉપર, પંકવાળી મૂર્તિવાળા પદાતિઓ, કચરાવાળી ભૂમિ ઉપર સરી પડતા મોટા પગવાળા ઉષને તજી તજીને, ચાલતા હવા-૬૮
શું ગારવાળા અને ઉત્તમ પગવાળાં મૃગ સાથે, ઉત્તમ પગ - ને શુંગવાળાં મૃગ બાઝે છે, તેમ છંદે મળેલા સુભટો સાથે એકલા જ કેટલાક સુભટો અત્ર યુદ્ધ કરતા જણાયા-૭૦
ફલ આપતાં વૃક્ષ જેવાં, તથા મયૂરપિચ્છવાળાં છત્રો સમેત, તથા ફલ વાળાં તીર મારતા, એવા જંગલી સુભટોને મયૂર જેમ મહા સપને કે પાડા જેમ વનવૃક્ષને સાફ કરે છે, તેમ હણ્યા–૭૧
. મલિન કર્મને લીધે મલિન યશવાળા, ને અતિ મલિન એવા પિતાના સુભટોનો તિરસ્કાર કરતો, ઈંદ્ર જેમ પર્વતોને દળ્યા હતા તેમ શત્રુને દળ, આવી પોતે, પર્વવાળાં અસ્ત્ર ધરતો, યુદ્ધ કરવા લાગ્યો –૭ર
શત્રુને કરોળિયા જેવા કે વટી (૧) જેવા માન, તથા દેવતા મને અનુકલ છે એમ માની અહંકાર ધરતો એ, કોધ કરીને કપાલે કરચલી ચઢાવી, મરુત રાજાની પેઠે મહા નાભિવાળાં ચક્ર કે કત, યુધ્ધ કરતા શત્રુ સાથે યુદ્ધ કરવા લાગ્યો–૭૩.
અસુખી અને નિતેજ છતાં પણ, સુખી અને સતેજ હોય તેમ જય પામતા આને, અસુખી અને નિતેજ થઈ ગયેલા પોતાના સુભટોને સંપૂર્ણ સુખી અને તેજસ્વી કર્યું, ને શત્રુને અસુખી નિતેજ કર્યા–૭૪
(૧) વ્યંજન વિશેષ એમ ટીકાકાર,
