________________
( ર૭ર) જલકણસહિત, મૃદુ, ને પીઠેથી આવત એવો પવન, શ્રમથી ઢીલી થઈ ગયેલી એ સ્ત્રીઓને, સાહસિક થઈ, સ્પર્શ કરતે હો
પુષાર્પણ સમયે શોકનું નામ દેવાઈ જવાયા છતાં પણ, એ તેમને પ્રતિકૂલ છે કે અનુકૂલ એમ કોઈક પ્રગભાને પ્રિય સમજી શકે નહિ–૧૭
પતિની સન્મુખ ઉભેલી, અને પતિને અનુરક્ત, એવી એકે, સન્મુખ ઉભેલા અને અતિ અનુકૂલ એવા પતિ ઉપર નર્મ કેલિમાં પુષ્પસ જ નાખી–૧૮.
પક્ષી હણનારા, માંછલાં પકડનારા, મગ ઝાલનારા, એવા પારધીઓ ને માછીઓથી ભયાનક એવા આ વનમાં, એ બહે નહિ માટે, કોઇની પાછળ તેના અતિ ચતુર પતિ જાય છે–૧૮
માછલાં પકડનારો, પક્ષી મારનારો, ચોર, આ આપણી સન્મુખ રહ્યા એમ બીપીવરાવ્યાથી કોઈ પ્રિય, પોતાની પ્રિયાનું, આલિંગન લે છે–-૨૦
પુષ્પમાલા તજેલી એવી એકને અલ્પ પુષમાલ આપીને તેની પાસે, બેવડું લેવાની ટેવવાળો હોય એમ પતિ, અનલ્પ એવી મહાપુછપમાલા માગે છે, અહો લોભી શું વ્યાજ લે છે !—-૨૧
અરે વ્યાજખાઉ! હું કાંઈ દશ કે એકાદશ લેનારી નથી, તેતો પેલી તારી હશે તે છે એમ કહેતી કોઈએ પોતાના પતિને પુષ્પ આપ્યાં-૨૨
કોઈ પ્રયોજનવતી, કે વિચક્ષુ, છતાં પણ લલાટ અને કંઠ આગળ ભમતા ભ્રમરનાથી ત્રાસ પામી, (તે મુખગંધથી અધિક પડશે એમ ડરીને) બોલતી નથી–૨૩
