________________
( ૨૭૧) ઊંચે રહેલા પુષ્પ માટે, પગે ચાલતા પોતાના પતિની, હે દહી ખાનારા ! એમ ઉપહાસપૂર્વક સંબોધન સહિત, કોઈએ યાચના કરી-૮
શ્વાનના ટોળા સહિત ફરતા શીકારીની દીકરી ! એમ કહીને પુષ્પ આપતા પ્રિયને પ્રહાર કરતી કોઈએ, રે શ્વાનના ટોળા સહિત ફરતા શીકારીની દીકરીના દાસ ! બહુ થયું, એમ કહ્યું–૮
અતિ કુલીન ને વિલાસયુક્ત એવી નારીઓ શું પુષવલ્લીઓની લીલાને ખરીદ કરનારી છે, કે તેમને તે વેચનારી છે, કે આપનારી લેનારી બને છે !—૧૦
મજૂર, લવાર, ચમાર, તથા વહીતરા, તેમની પેઠે ઝાડે ઝાડે રખડે છે એમ, થાકી ગયેલી કોઈને, પતિએ, અતિ પ્રેમથી કહ્યું
ફુલથી પ્રહાર કરતી કોઈકને, અલઘુતમાં દાનકર્મમાં કે ગતિમાં તું મારાથી હારેલી તે વૈરને, આ ક્યારે વળાશે એવી ચિંતાવાળા, સિણની પેઠે સંભારીને તું આમ કરે છે શું, એમ પતિએ કહ્યું–૧૨
. કોઈક હાથમાં પુષ્પ વીણવાનો કરંડીઓ લઇને, અયાચિત એવા સહજ પ્રેમવાળા, અને નિરંતર પોતાને ઉત્સંગમાં રાખતા, એવા પ્રિયને પણ તપતો મૂકીને, નર્મક્રીડાથે, વૃક્ષમાં સંતાઈ ગઈ-૧૩
મસકમાં ભરીને પાણી આણનાર પાસેથી તથા તેને મદદ કરનાર પાસેથી જલ લઈને, કોઈક કુંજની અંદર થાકી ગયેલી પોતાની સખીને, પોતે જ માર્ગ બતાવનારી થઈ, છાંટવા લાગી–૧૪ - માર્ગ બતાવવાનું મિષ કરીને, જ્યાં કોઈને પણ માર્ગ નહિ
એવા કુંજમાં લઈ જઈને, કોઈકને, તેને પ્રિય કુટિલ ભાવથી ભીમાવે છે–૧૫
