________________
(१६३) अस्मद् शम्ने डलि ५.५५ ५२ छतां मह, मम, मह अने राज्झ मेवा य:२ माहेश ५.५ छे. मइत्तो ममत्तेो महत्तो मज्झत्तो आगो । मत्तो इति तु मत्त इत्यस्य ।। एवं दो-दुहि-हिन्तो लुस्वप्युदाहार्यम् ॥
॥ ११२ ॥ ममाम्हौ भ्यासि ॥ अस्मदो भ्यास परतो मम अम्ह इत्यादेशौ भनतः । भ्यसस्तु यथाप्राप्तम् ॥
अस्मद् शहने भ्यस् प्रत्यय ५२ छतां मम गने अम्ह मे।। माहेश थाय छे. ममत्तो अम्हतो । ममाहिन्तो । अम्हाहिन्तो । मनासुन्तो । भ. म्हासुन्तो। ममेसुन्तो । अम्हेसुन्तो ॥ ॥ ११३ ॥ मे मइ मम मह महं मज्झ मज्झं अम्ह अम्हं ङसा ॥
अस्मदो ङसा षष्टयेकवचनेन सहितस्य एते नवादेशा भवन्ति ।।
अस्मद् शने षष्ठीना से पयननी साये मे, मइ, मम, मह, महं मज्ह, महं, मने अम्हं मेवानर माहेश थाय छे. मे मइ मम मह महं मज्म मज्झं अम्ह अम्हं धणं ॥ ॥ ११४ ॥णे णो मज्झ अम्ह अम्हं अम्हे अम्हो. अम्हाग ममाण
महाण मज्झाण आमा ॥ अस्मद आमा सहितस्य एते एकादशादेशा भवन्ति ॥
षष्ठीना पहुयन आम् प्रत्ययनी साये अस्मद् श णे, को, मज्झ, अम्ह, अहं, अम्हे, अम्हो, म्हाण, ममाण, महाग, मज्झाणं सेवा सभीयार माहेश याय छे. णे णो मज्झ अम्ह अम् अम्हे अम्हो अम्हाण ममाण महाण मज्झाग धगं ॥ क्त्वा-स्यादेर्ण स्वोवी [१.२७.] इत्यनुस्वारे । भम्हाणं । मनाणं । महागं । मज्झाणं । एवं च पञ्चदश रूपाणिः ॥