________________
૫૪
જૈનધને સરળ પરિચય પ્રતિલેખના કરે છે. પછી ચોથે પહર સ્વાધ્યાય કરી ગુરુવંદન પચ્ચક્ખાણ કરીને રાત્રિના લઘુશંકાદિ અર્થે જવું પડે તેની નિર્જીવ જગા જોઈ કરી પ્રતિક્રમણ કરે છે. ત્યારબાદ ગુરુની ઉપાસના કરી રાત્રિના પ્રથમ પ્રહરે સ્વાધ્યાય કરીને સંથારાપરિસી ભણાવી શયન કરે છે.
(૧) સાધુજીવનમાં બધું જ ગુરુને પૂછીને કરવાનું હોય છે. (૨) બિમાર મુનિની સેવા પર ખાસ લક્ષ રાખવાનું હોય છે. તે સિવાય (૩) આચાર્યાદિની સેવા તથા ગુર્નાદિકને વિનય ભક્તિ કરવાની. (૪) દરેક દરેક ખલનાઓનું ગુરુ આગળ બાળભાવે પ્રકાશન પૂર્વક પ્રાયશ્ચિત લેવાનું હોય છે. (૫) શક્યતાએ વિગઈઓને ત્યાગ, (૬) પર્વ તિથિ વિશેષ તપ. (૭) વર્ષમાં ત્રણ યા બે વાર કેશને હાથેથી લેચ. (૮) શિષકાળમાં ગામેગામ વિહાર. (૯) સૂત્ર-અર્થનું ખૂબ ખૂબ પારાયણ...વગેરે કરવાનું હોય છે. પરિગ્રહ અને સ્ત્રીઓથી તદ્દન નિરાળા રહેવાનું, કઈ પરિચય, વાતચીત, નિકટવાસ વગેરે કરાય નહિ. એમ સ્ત્રી, ભજન, દેશ કે રાજ્ય સંબંધી વાતે કરાય નહિ. ટૂંકમાં મનને આંતરભાવમાંથી બાહ્યભાવમાં લઈ જાય એવી કઈ પણ વાણી, વિચાર કે વર્તાવ કરવાને નહિ. માટે જ ગૃહસ્થ પુરુષોને પણ ખાસ સંસર્ગ નહિ રાખવાને. સાધુજીવનમાં ઈચ્છાકાર આદિ દશ પ્રકારની સામાચારી, બીજા અનેક પ્રકારના આચાર, અષ્ટ પ્રવચનમાતા (સમિતિગુપ્તિ), સંવર, નિર્જરા અને પંચાચારનું પાલન કરવાનું હેય છે.
