________________
૧૧૬
જૈન ધર્મના સરળ પરિચય
છૂટવા ઉતાવળ રાખવી. ૫. વિષયે શબ્દ-રૂપ-રસ-ગંધસ્પેશ એ વિષ(ઝેર)રૂપ છે, એમ ભાવી એમાં રાગ-દ્વેષ ન ફરવા. ૬. આર', સાંસારિક કાય જીવઘાતભર્યાં છે એ વિચારી બહુ ઓછા આરભાએ ચલાવવું. છ ઘરવાસ ષટ્કાય-જીવ–સંહારમય અને અઢાર પાપસ્થાનકભર્યાં છે, એમ ચિંતવી એને જેલવાસ જેવા લેખવા, અને એને દીક્ષાથે છે।ડવા મથવું. ૮. સમ્યક્ત્વને ચિંતામણિ-રત્ન કરતાં અધિક સમજી સતત શુભ ભાવનાથી ને શાસન-સેવા-પ્રભાવનાથી ટકાવવુ', નિર્મળ કરતાં રહેવુ. એની આગળ મેટા વૈભવ પણ તુચ્છ લેખવા. ૯. લાકસ'જ્ઞા યાને ગતાનુમતિક લેાકની પ્રવૃત્તિમાં તણાવું નહિ, અને સૂક્ષ્મ બુદ્ધિથી વિચારવું. ૧૦. જિનાગમ સિવાય કોઈ પરલેાકહિતના માર્ગ બતાવનાર નથી એવી દૃઢ શ્રદ્ધાથી જિનાજ્ઞાને પ્રધાન કરવી. ૧૧. દાનાદિધર્મ ને આત્માની પાતાની પરલેાકાનુયાયી વસ્તુ સમજી એમાં યથાશક્તિ આગળ વધવું. ૧૨. અમૂલ્ય દુર્લભ અને એકાન્ત હિતકારી ધક્રિયાનો અહીં. સુવધુ તક મળી. માની એમાં, અજ્ઞાનાની હાંસી(મશ્કરી)ને ય અવગણી, બહુ ઉદ્યત રહેવુ. ૧૩. ધન–સ્વજન-આહારાદિને માત્ર શરીરટકાવનાં સાધન માની, એમાં રાગ-દ્વેષ ન કરવા, મધ્યસ્થ રહેવુ. ૧૪. ઉપશમને જ સુખને તથા પ્રવચનના સાર સમજી દુરાગ્રહ ન કરવા. સત્યના આગ્રહી રહેવુ. ૧૫. ધન-સ્વજનાદિના સંચાગ નાશવંત સમજી એને પર માનવા, આંતરિક મમતા ન ધરવી. ૧૬. વિરાગી મનીને ભેગાને તૃષ્ણાવક સમજી એને માત્ર કુટુંબી આદિના દાક્ષિણ્યે
