________________
૧૧૫
૨૩ ભાવશ્રાવક સરળ મૈત્રીભાવ રાખ. (૫) ગુરુશ્રષ બનવા, ૧. ગુરૂને જ્ઞાનધ્યાનમાં વિદન ન ય એ રીતે એમની અનુકૂળ સેવા જાતે કરવી, ૨. બીજાને ગુરુના સેવાકારી બનાવવા; ૩. ગુરુઓને જરૂરી વા વગેરેનું સંપાદન કરવું; અને ૪. બહુમાન સાથે ગુરુની ઈચ્છાને અનુસરવું. (૬) પ્રવચનકુશી બનવા, ૧-૬. સૂત્ર-અર્થ–ઉત્સર્ગ -અપવાદ-ભાવ અને વ્યવહારમાં કુશળ થવું. અર્થાત્ ૧. શ્રાવક એગ્ય શાસ્ત્ર ભણવા. ૨. અર્થ સમજ, ૩-૪. ધર્મમાં ઉત્સર્ગ એટલે કે મુખ્ય માર્ગ કયે ? કેવા દ્રવ્ય-ક્ષેત્ર-કાલ–ભાવમાં કયારે શું અપવાદ સેવાય, એ જાણવા-આદરવા; પ ભાવ અર્થાત્ વિધિપૂર્વક ધમ-સાધના કરવામાં કુશળ થવું, અને ૬. શાસ્ત્રજ્ઞ ગુરુએ બતાવેલ ધર્મવ્યવહારમાં દેશ-કાલાદિ અપેક્ષાએ લાભાલાભ સમજવા. ,
ભાવશ્રાવકનાં ભાવગત ૧૭ લક્ષણ ગુણ :
સ્ત્રી-ધન-ઈદ્રિય–સંસાર–વિષય-આરંભ-ગૃહ-સમક્તિ -લોકસંજ્ઞા-જિનાગમ-દાનાદિ-ધર્મકિયા-અરક્તદ્વિષ્ટ-અનાશહી-અસંબદ્ધ-પરાર્થભેગી-વેશ્યાવત ગૃહવાસ વિચારે.
૧. સ્ત્રીને નરકની દૂતી સમજી એમાં લપટાવું નહિ. ૨. ધન એ અનર્થ, કલેશ અને ઝઘડાની ખાણ છે સમજી એને લોભ ન કર. ૩. ઈન્દ્રિય આત્માની ભાવશત્રુ છે, જીવને દુર્ગતિમાં તાણ જનારી છે, એમ વિચારી એના પર અંકુશ મૂક. ૪. સંસાર દુઃખરૂપ દુખદાયી અને દુખની પરંપરા દેનારો છે, એ ભાવના કરી એમાંથી
