________________
૧૧૧
૨૨ અભક્ષ્ય અમુક પ્રમાણથી વધુ ન જેવાની પ્રતિજ્ઞા. ફાંસી, પશુ-લડાઈ મલ્લ-કુસ્તી, વગેરે જીવઘાતક પ્રસંગો ન જેવાની પ્રતિજ્ઞા. એમ શેખ માટે પિપટ, કૂતરા વગેરે ન પાળવા, વિલાસી નેવેલ છાપા વગેરે ન વાંચવા, તથા નદી, તળાવ, વાવ વગેરેમાં શેખના સ્નાન ન કરવાની પ્રતિજ્ઞા. એવી બીજી પણ બિનજરૂરી બાબતે તજવાની.
સિનેમા, નાટક વગેરે ઉપરોક્ત પ્રમાદ-આચરણ આત્માને બાહ્યાભાવ અને કષાયમાં ખેંચી જનારા છે. શ્રાવક. તે “–સર્વથા નિષ્પાપ જીવન ક્યારે મળે- એવી ઝંખના વાળા હોય છે. એટલે એવી ઉચ્ચ આત્મ–પ્રગતિને રૂંધનારા. બાહ્યાભાવ તથા કષાને એ ન જ પશે. ૯. સામાયિક વ્રત –
અનંત અને અભયદાન દેનારી અહિંસા ને સત્યાદિ વ્રતના તથા સમભાવના લાભ માટે સર્વ સાંસારિક પાપપ્રવૃત્તિ છોડી વિધિપૂર્વક પ્રતિજ્ઞા કરીને, કટાસન પર બેસી બે ઘડો માટે જ્ઞાન-ધ્યાન કરવું, તે સામાયિક કહેવાય. “રોજ આટલા -સામાયિક, અગર દર મહિને કે દર વર્ષે આટલા સામાયિક કરીશ” એવી પ્રતિજ્ઞા લેવાની.
પ્રક-આવી પ્રતિજ્ઞાથી શું વિશેષ? સામાયિક કરે ત્યારે લાભ તે થાય જ છે ને ?
ઉ૦-એમ ને એમ સામાયિક કરે ત્યાં તે સામાયિકમાં બેસે ત્યારે જ લાભ મલે; અને મહિને. વર્ષ કે જીવનભરની પ્રતિજ્ઞા લઈને કરે ત્યાં પ્રતિજ્ઞાને સળંગ સતત લાભ મળે એ વધારામાં. “જાવ મણે હેઈ નિયમસંજુરો, છિન્નઈઅસુહંકમ્યું
