________________
૧૯ માર્ગનુસાર જીવન
૫. ભૂષણ -૧. જૈનશાસનમાં કુશળતા (ઉત્સર્ગ–અપવાદવચન, વિધિવચન, ભયવચન, વગેરેને વિવેક). ૨ શાસન પ્રભાવના, ૩. સ્થાવર તીર્થ શત્રુંજયાદિની, અને જગમ તીર્થ શ્રમણસંઘની વિવિધ સેવા. ૪. સવ-પરને જન ધમમાં સ્થિર કરવા, ૫. પ્રવચન–સંઘની ભકિત, વિનય-વૈયાવચ્ચ. ૫ લક્ષણ-શમ, સંવેગ, નિર્વેદ, અનુકંપાને આસ્તિક્ય. પૂર્વે કહ્યા છે.
૬. આગાર : આગાર એટલે અપવાદ. રાજા, જનસમૂહ, બળવાન ચેર વગેરે, કુલદેવી આદિ, ને માતાપિતાદિ ગુરુવર્ગ આ પાંચને તે બળાત્કાર થાય, તથા છઠ્ઠો આગાર જંગલ આદિમાં આજીવિકાને પ્રશ્ન ઊભું થાય, ત્યાં મિથ્યા ધમીને હૈયાના ભાવ વિના વંદન કરી લેવાને અપવાદ. ૬. જયણાજયણ એટલે કાળજી. મિથ્યાષ્ટિ સંન્યાસી વગેરે કુગુરુ, અને મહાદેવ વગેરે મુદેવ, તથા મિથ્યાત્વીએ પોતાના દેવ તરીકે ગ્રહણ કરેલ જિનપ્રતિમા, આ ત્રણને વંદન-નમન, આલાપસંલાપ કે દાન-પ્રદાન ન કરવા. આથી સમકિતની જતનારક્ષા થાય છે. (વંદન=હાથ જોડવા, નમન-સ્તુતિ આદિથી પ્રમ, આલાપ વગર બોલાવ્યા સન્માનથી લાવવું, સંલાપત્ર વારંવાર વાર્તાલાપ. દાન-પૂજ્ય તરીકે સત્કાર–બહુમાનથી અન્નાદિ દેવા, પ્રદાન=ચંદન-પુષ્પાદિ પૂજા-સામગ્રી ધરવી, યાત્રા-સ્નાન-વિનય-વૈયાવચ્ચાદિ કરવા). ૬ ભાવના :સમ્યક્ત્વને ટકાવવા માટે એને “મૂલંદારં-પણું, આહારેભાયણું-નિહી” એ છ ભાવના આપવી જોઈએ. દા.ત. સમ્યકત્વ એ બાર વ્રતરૂપી શ્રાવક ધર્મનું મૂળ છે. દ્વાર છે, પાયો
