________________
(१७०) थाय , सूक्ष्मज्ञान थाय . बोध्याननामा जोग, सातमोधा. रणानामा जोग, आठमो समाधि जोग ए त्रण जोग केवल सहज समाधिनी प्राप्तिनां साधन ते थाय. हवे विचारो के अष्टांग जोगना साधनवालाए पण प्रथमना-जोगमां व्यवहार शुहिबतावो, ते व्यवहार शुहि करे नहीं, ने कहे जे ध्यान करीए जीएं, ते ज्ञानवंत केम मान्य करशे ? अनुक्रमे चमवानो जैनशासनमां पण गुणस्थाननो क्रम बताव्यो , ते मुजब तेमां पण योग्यता प्रमाणे ध्यानादिक , अने क्रम रहित गुणस्थानमां प. ण चमनारो पर्छ , ते संयम श्रेणीनी सजायमां कडं . ने वली वृहत्कल्पनी शाख आपीने, माटे अनुक्रमे जेम कडं तेवी रीते ध्यानादिकनी रीत कही . अष्टांग जोगनी व्याख्या पण योग दृष्टी समुचयमां हरिनाचार्य महाराजे विस्तारे कही ने तेमा विशेष फेरफार समजातो नथी, अने जैनी जाणता नथी, खोजना करतानथी, ए कहे, जैन धर्मना शास्त्रना अजाणपणाने लीधे जैनमा क्रमे गुणस्थान चमवानुं कर्तुं , तेमां योग्य थाय , त्यारे ध्यान करे . योग्यता ना आवे त्यां सुधी नावनान नावे, ए नावनाध्यान- स्वरूप ध्यानशतक, योगशास्त्र, ध्यानमाला, षोमशकजी वगेरे ग्रंथो जोशो तो सारीपेठे समजाशे. में पण अंशमात्र प्रश्नोत्तररत्नचिंतामणिमां दर्शाव्युं . तेश्री अहीं लखतो नश्री माटे त्यांथी जोवं. तमाळं प्रश्न एटटुं स्वीकारीए गएं के मार्गमां दर्शाव्या प्रमाणे माराथी वर्तातुं नथी ते प्रमाद दशा . बाकी जे महापुरुष श्रया ने थवाना ले ते पुरुष तो आत्मतत्त्वनी खोजनामांज वखत गाले छे. निज स्वरूप विचारे , पोताना गुण पर्याय विचारे , पोतानुं स्वरूप विचारतां पोतानी विपरीत दशा देखाय , ते टालवाने व्यवहारमां वर्ने वे. व्यवहारमा वर्त्ततां जेटलो जेटलो आत्मा कर्मश्री मुक्त थाय