________________
១០០ _ जैनधर्मसिंधु. करे. । फेर गुरु तैसेंही वधूवरको उगके मातृघरमें खे जावे, तहां ले जाके वधूवरको ऐसें कहे. . “॥ अनुष्ठितो वां, विवाहो, वत्सौ, सस्नेही सनो गौ, सायुषौ, सधर्मों, समःखसुखौ, समशत्रुमित्रो, समगुणदोषौ, समवाङ्मनःकायौ, समाचारौ, सम गुणौ, नवतां ॥" - पी कन्याका पिता, करमोचनकेवास्ते गुरुप्रतें कहे। तब गुरु ऐसा वेदमंत्र पढे. ___“॥ ॐ अर्ह जीवत्वं कर्मणा बकः, ज्ञानावर णेन बकः, दर्शनावरणेन बफः, वेदनीयेन बकः, मोह नीयेन बफः,आयुषा बकः, नाम्ना बहः, गोत्रेण बकः, अंतरायेण बकः, प्रकृत्या बझः, स्थित्या बकः, रसेन बकः, प्रदेशेन बकः, तदस्तु ते मोदो गुणस्थानारो हक्रमेण अर्ह ॥”
इस वेदमंत्रको पढके फेर ऐसें कहे.
मुक्तयोः करयोरस्तु वां स्नेहसंबंधोऽखंडितः ॥" - ऐसें कहके करमोचन करे. । कन्याका पिता कर मोचनपर्वमें जामातृ (जमाइ) के मांगेप्रमाण, वसं पत्तिके अनुसार बहुत वस्तु देवे. । दान विधि, पूर्व मंत्रसेंही जानना । पीने मातृघरसे ऊउके, फेर वेदिघरमें थावें. पीने गुरु, श्रासनऊपर बैठे दोनोंको ऐसें कहे. - “॥ वृत्तम् । पूर्व युगादिनगवान् विधिनैव येन,