________________
चतुर्थपरिच्छेद.
२०१
॥ ढाल पाँचमी ॥ मेंदी रंग लागो ॥ ए देशी ॥ ॥ समरुवयण सुधारसें रे, नेदी साते धात ॥ त पशुं रंग नागो ॥ गुणमंजरी वरदत्तनो रे, नागे रो गमिथ्यात्व ॥ ० ॥ १ ॥ पंचमी तप महिमा घणो रे, पस्यो महीयल मांही ॥ त० ॥ कन्यासहस सयं वरा रे, वरदत्त परण्यो त्यांही ॥ त० ॥ २ ॥ नूपें कीधो पाटवी रे, आप थयो मुनि नूप ॥ त० ॥ जी मकांत गुणें करी रे, वरदत्त रवि शशि रूप ॥ ० ॥ ३ ॥ राज रमा रमणी तथा रे, जोगवे जोग य खंड ॥ त० ॥ वरसें वरसें उजवे रे, पंचमी तेज प्रचं ॥ ० ॥ ४ ॥ क्तोगी थयो संयमी रे, पा ले व्रत खट काय ॥ त० ॥ गुणमंजरी जिनचंद्रनेरे, परावे निज ताय ॥ त० ॥ ५ ॥ सुख विलसी थ साधवी रें, वैजयंतें दोय देव ॥ त० ॥ वरदत्त पण ऊपनो रे, जिहां सीमंधर देव ॥ ० ॥ ६ ॥ अमर सेन राजा घरें रे, गुणवंत नारी पेट || त० ॥ लक्ष
लक्षित रायने रे, पुण्यें कीधो नेट ॥ त० ॥ ७ ॥ शूरसेन राजा थयो रे, शो कन्या जरतार ॥ त० ॥ सीमंधर सामी कने रे, सुषि पंचमी अधिकार ॥ त० ॥ तिहां पण ते तप श्रादस्युं रे, लोक सहित, भूपाल ॥ त० ॥ दश हजार वरसां लगे रे, पाले रा ज्य उदार ॥ त० ॥ ए ॥ चार महाव्रत चोंपशुं रे श्री जिनवरनी पास ॥ त० ॥ केवल धरि मुक्त गयो