________________
સમકિતસાર ભાગ ર જે (૧૩) ભાવાર્થ– જે માણસ યજ્ઞ કરવા ઈચ્છે છે પણ તેમાં પ્રાણવધવિના યજ્ઞ થાય જ નહીં. વળી યજ્ઞના કારણથી પ્રથમજ પરપ્રાણ નાશ થાય છે. તે માટે અહિંસારૂપ આત્મયજ્ઞ કરે સદા અહે યુધિષ્ઠિર ! इंद्रियाणिपशुन्कलावेद्यकवातपोर्माय; अहिंसासामाहुतिंकवाआत्मयज्ञयजाम्यहं.
વાર્થ—અહી સુધીરિ પચંદ્વિરૂપ પશુ કરવા અને ને તરૂપ ગુણો વિગેરેની વેદીકા કરવી અને દયારૂપ આ હુતી દેવી એ પ્રમાણે આત્મયજ્ઞ કરે ध्यानाग्नौजीवकुंडस्थेज्ञानमारूतदीपित; असत्कर्मधनंक्षिप्पेअग्निहोत्रंकुरुत्तमं.
ભાવાર્ય—અહો યુધિષ્ઠિર ! ધ્યાનરૂપ અગ્નિ કરવી અને વરૂપ કુંડ કરે તે માટે અસત્ય કેરૂપ કાષ્ટને પ્રજવલીત કરવા, તેજ અગ્નિહોત્ર સર્વોપરી જાણ
એમ અન્ય દર્શનીઓનાં શાળામાં વિલંગાનાણી - થાસ્થિત દયારૂપ યજ્ઞ સ્થાપન કરે છે તે તમસ્વભાવીજનોને કહેવાનું કે અરે હિંસામાન પુજનકારક ! તમારા અંતરની દિરય ચક્ષતળે નિરાપક્ષ પુજનયજ્ઞ કેમ આવતે નથી ? એ આશ્ચર્ય છે, જેમ ગર્ધવ ઉપર અમુલ્ય વસ્તુ | ભરે તો પણ તેને ગુણ ન જાણે તેમજ ભેંસ આગળ ભારત ને પાડાને પાનનાં બીડાદેવાં એ વૃથા શેવા ભકિતમાં
