________________
સમાતિસાર ભાગ ર જે. ( ૧૧૯ } નદર્શન પામી સિધ્યા, જાવ શબ્દ એટલે થાવરચાવત સુખદેવજી સિયા એમ કહેવાય. માટે અંતકિયાના વખતમાં શેત્રુજે સંથારા કરવા જવાનું બતાવ્યું છે, તે ગ્ય છે. મતલબ કે એકાંત ભુમીવિના શુદ્ધ ધ્યાન બની શકતું નથી. માટે વસ્તીથી અલગ જવું, એમત શામાં છે. પરંતુ પીળા રંગીત વઢવાળા વેષધારીઓ અટકાયના વાધો પિતે પહાડે પવને ભટકે ને મંદ બુદ્ધિ વાળાઓને ભટકાવે. તેવી પુર્વ કાળને મહાન પુરૂષોએ પોતાને માટે તથા પરને માટે અજ્ઞાનતા વાપરી સાવઘ બંધ કરેલ નથી. કેમ જે તે પુર્વ કાળના મહાત્માએ આત્મસાધનામાં જ્ઞાન દર્શનના ઉપયોગથી સદા જાત્રાવંતજ હતા; તેમજ તેઓ ના ઉપયોગથી ક્ષણમાત્ર શુદ્ધ જાત્રાનો વિજોગ પડતે નહીં. એમ પુરેપુરી શાની સાક્ષી છે. તેનું કારણ એ કે પુર્વે જે જે વિતરાગદેવ આદે સર્વ ધર્મધુરિધર પુરૂષોએ આત્મકલ્યાણ માટે ઉપયોગ કરીને પિતાની અનાદિ કાળની આશાનતા વિગેરે વગ ઠેષાદિક સર્વ મિથ્યાત્વ જડતા હતી, તે સર્વથી મુક્ત થવાને માટે એકાગ્ર ધ્યાને જ્ઞાન દિન વિગેરે આત્મિક ગુણ આરાધનાની યાત્રા કરી અને તે નિવંદ્ય યાત્રા કરતાં કેઇ પણ મત ઉપસર્ગ આવે તે મહા સુરવીર અને સાહસિકપણું વળીને હાયમાન પ્રણામ ન કરતાં મેરૂની પેરે અડોલ રહેતા, એમ શામાં કહ્યું છે અને તમારી માન્ય કરેલી યાત્રા સાવદ્ય છે અને તમારા વજ પાષાણરૂપ રાગ દ્વેષી નિર્દય સ્વભાવ અને સદા તપા
