________________
મોટા દરબારમાંય ઠાઠ-ઠઠારી અને ઠસ્સા સાથે જ પ્રવેશવાનો એ આગ્રહી છે. માટે આપ ઘેલાશાહને મળવા બોલાવવાનો આગ્રહ ન રાખો, એ જ સારું છે.
ઘેલાશાહની આવી આગવી ઓળખાણ મળ્યા પછી તો જામસાહેબની ઉત્કંઠા ઉપરથી વધી જવા પામી. એમણે લીંબડીના ઠાકોરને એટલો બધો આગ્રહ કર્યો કે, એઓ ઘેલાશાહને જામનગર પાઠવવા વચનબદ્ધ બન્યા વિના છૂટા ન પડી શક્યા. લીંબડી પહોંચીને એમણે ઘેલાશાને જામસાહેબ સાથે થયેલ વાતનો સાર કહી સંભળાવ્યો અને અંતે પોતાની વચનબદ્ધતાની વાત પણ કરી. બધી વિગત સાંભળ્યા બાદ એક દહાડો ઘેલાશાહે જામનગર જવાનું નક્કી કર્યું. આ સાંભળીને જામસાહેબની જાહોજલાલી-પ્રભાવ વગેરેની વાતો રજૂ કર્યા બાદ ઘણાએ ઘેલાશાહને એવી સલાહ પણ આપી કે, આવા રાજવી પાસે જવું હોય, તો એમની આમન્યા જાળવવાનું નક્કી કરીને જ જવું જોઈએ. નહિ તો મળ્યા કરતાં ન મળવું, એ જ વધુ સારું ગણાય.
હિતસ્વીઓની આ સલાહ સાંભળી લઈને એ તો પડશે એવા દેવાશે આવું માનસિક સમાધાન કરીને ઘેલાશાહ એક દહાડો જામનગર પહોંચી ગયા. એમની જેમ જામસાહેબ પણ વટના ટુકડા સમા જ હતા. મનોમન પરીક્ષા લેવાનું નક્કી કરીને એમણે ઘેલાશાહને આવકાર આપ્યો. ઘેલાશાહ ઠાઠ-ઠઠારા અને ઠસ્સા સાથે પ્રવેશ્યા, એની સામે તો કોઈએ વાંધો ન ઉઠાવ્યો. પણ એઓ જ્યારે જામસાહેબને નમવાની અદબ બતાવ્યા વિના જ સભામાં બેસી ગયા, ત્યાં જ ચોમેરથી ગણગણાટ શરૂ થઈ ગયો. લીંબડી કરતાં તો જામનગરનો દરબાર ઘણો મોટો ગણાય. માટે લીંબડીની જેમ જામનગરની પણ આમન્યા જળવાવી જ જોઈએ.
ઘેલાશાહને એ ભરી સભામાં કોઈએ જ્યારે મોઢામોઢ આમન્યા જાળવવાની આ વાત કરી, ત્યારે તો એમનો સ્પષ્ટ પ્રતિભાવ સાંભળીને ૮૨ -
-+ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૩
