________________
કોઠામાં પોતાનો પ્રભાવ વિસ્તારી રહ્યો હતો. આનું કારણ તો કોઈની જ સમજમાં આવતું નહોતું.
એ રાતે સૂરજ સોનાનો ઊગ્યો. એ ખેડૂતમાં ભીમદેવને ભગવાનનાં દર્શન થયાં અને શેરડી-ગંડેરીના એ રસને તો એમણે અમૃતથી પણ અધિક માણ્યો. દિવસોથી સાવ મરી ગયેલી ભૂખ એ શેરડીનું અમૃત પીધા પછી જાગ્રત થઈને જ્વલંત બની ગઈ. જે આંખમાં દિવસોથી ઊંઘ આવી નહોતી, એ આંખમાં એ રાતે ઊંઘ જાતે ઉપાસના કરવા સામેથી ચાલીને આવી. આ એક જાતનો ચમત્કાર હતો. અને ચકચારભરી ઘટના હતી. સૌની આંખમાં આનંદ વધુ હતો કે આશ્ચર્ય વધુ હતું, એનો નિર્ણય કરી શકાય એમ નહોતો. જાણે એમ જ લાગતું હતું કે સૌના અંતરમાં આનંદાશ્ચર્યની સહ-સ્પર્ધા જામી હતી.
મોતની મુલાકાત લેવા નીકળેલા રાજવીને જાણે અધવચ્ચે જ નવજીવનનો ભેટો થવા પામ્યો હતો, સાથે રહેલા વૈદ્યો નાડી જોઈને દિંગ રહી ગયા. રોગનો દેહવટો સૂચવતી નાડી પણ સપ્રમાણ ચાલતી હતી. નખમાંય જાણે રોગ જણાતો નહોતો અને કાયા તથા કાળજાને કંપાવતી દારુણ પીડા તો જાણે ભૂતકાળ જ બની ગઈ હતી. ચોમેર આ સમાચાર ફેલાઈ જતાં અકાળવર્ષાની જેમ ધીમે-ધીમે સમગ્ર ગુજરાત હર્ષની હેલીમાં નાહી રહ્યું.
સિદ્ધપુર જવા નીકળેલા ભીમદેવ અધવચ્ચેથી જ પાટણ તરફ પાછા ફર્યા. રાજવી જાણે નવો અવતાર ધારણ કરીને આવ્યા હતા, એથી પ્રજાએ હૈયાના હર્ષથી રાજવીનો પ્રવેશપ્રસંગ કોઈ મહોત્સવની જેમ માણ્યો. મંત્રીઓએ આ સમાચાર ખુશાલી રૂપે ચિત્તોડ પાઠવ્યા અને સાથે સાથે એ પણ જણાવ્યું કે, ‘રાજવૈદ્યને પણ એ વિગત વધામણી રૂપે વિદિત કરશો. એમના દ્વારા ઉપાયની અસાધ્યતા અંગે જે કંઈ જણાવાયું હતું, એ ખોટું પડેલું લાગે છે, એનો આનંદ હોવા છતાં વૈદ્યરાજની વાત કેમ વિપરીત સાબિત થઈ અને ઉપચાર કર્યા વિના જ
સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૨
-
૧૧૭
