________________
૧૮ર
તેહનું મંદિર છઈ અતિ ઊંચું, ભવતાં પાર ન આવઈ રે, સહુ થઈ માણસ તેના ઘરથી, જે જોઈ તે પાવઈ રે. પુ. મારા જેહ નઈ આપલિ તે હુઈ ઉભી, તેહ નઈ તે નહિ દેખાઈ રે, પ્રાહિ મોટા કારણ પાખઈ, તેહ નઈ કો ન ઉવેખે રે. પુ. સા. ચાંદ સૂરજ પાસી તસ વાસો, નિરમલ નરમ્યું રાચઈ રે, મસ્તકિ મેરૂ તણાં તે રહવઈ, એમ ઈ બોલ્યું સાચઈ રે. પુ. શા અંબર તાઈ તે દઈ ઊંચો, કો નવિ ઢાંકઈ તેહનઉ રે, ધનહર્ષ પંડિત ઈણપરિ બોલ, એથી રૂડું સહુનઇ રે. ૫. પા
- આધ્યાત્મિક હરિયાળી પા. ૧૪ દીપક-નપુંસક પુરૂષ છે. “પ્રકાશ' સર્વત્ર છે. પ્રકાશ ઊંચો છે. પ્રકાશ પોતાની જાત પર ઊભો રહે છે. તે અન્યને જોઈ શકતો નથી. કવિએ આ કૃતિમાં પ્રકાશનું વર્ણન કરીને તેની મહત્તા દર્શાવી છે.
[૧ા.
(૧૦) રે ! કોઈ અજબ તમાસા દેખા, જહાં રૂપ રંગ નહિ રેખા. ઘવા અજબ ગેબી એક મહેલ બન્યા હૈ, સબ દુનિયા સે ન્યારા, ચંદ્ર સૂર્યકી કિરન ન પહૂંચે, અખંડ જ્યોત ઉજિયારા રે. કોઈ. પરા અધર સરોવર અમૃત ભરીયાં, તો પર બેઠા હંસા, મુક્તાફલ કો ચુન ચુન ખાવે, વાકો લોહ ન મંસા રે. કોઈ. બાન ન વાલા બાન ચલાવે, અધર નિશાન ઉડાવે, મારે સો તો જુગ જુગ જીવે, ચુકે સો મરજાવે રે. કોઈ. રાજા બાન બાદલે મેહ મંડાણા, ધરતી પડે ના પાણી, જાનન હારા ભેદ વિચારે, એહ પ્રવીન નિશાની રે. કોઈ. બાપા
(જવાબ - જિનવાણી, દેશના)
