________________
જૈન દર્શીનમાં ઉપયાગ
જીવ જ્યારે છઠ્ઠું ગુણુસ્થાનકે આવે છે, ત્યારે તે લૌકિક પદ્મા'માં રાચી શકે તેવી દશામાં હાતા નથી. અનાદિકાળથી લેાકેાએ જે સ`જ્ઞા રાખી છે, તે સ`જ્ઞામાં તેના આત્માને રાચવાપણું રહેતું નથી. જેથી પૌલિક વસ્તુઓથી રાચવાના ઉપચાગના લક્ષના તે આત્મા ત્યાગ કરી દે છે. છતાં એવા સુનિ પણ મનન અને વિચાર છેડી શકતા નથી. એટલે છઠ્ઠું ગુણુસ્થાનકે પહેાંચેલ એવા મુનિને પણ જ્યાં સુધી તેરમે ગુણસ્થાનકે ન પહોંચે ત્યાં સુધી ભનિવેદ અને મેાક્ષપ્રાપ્તિની વિચારધારા અવશ્ય રહેતી હાવાથી લેાકતર ભાંજગડ સિવાય અન્ય કોઈ ભાંજગડ, તેમના જીવનમાં હાઈ શકતી નથી.
૧૭૨
-
ચેાથા ગુણસ્થાનકથી મોક્ષપ્રાપ્તિના વિચારો પ્રારંભાય છે. તે ખારમા ગુણુસ્થાનક સુધી ચાલુ રહે છે. એ સઘળાય સમય દરમ્યાન આત્માએ મેાક્ષના જ વિચાર કરવા તે કન્ય છે. જ્યાં ખાર ગુણસ્થાનક પૂરાં થાય છે, અને જીવાત્મા તેરમા ગુણસ્થાનકમાં પ્રવેશ કરે છે, કે તે જ પળે તેને મેક્ષપ્રાપ્તિ નક્કી થઈ જતી હાવાથી તેને પછી મેાક્ષ માટેના પણ વિચાર ખાકી રહેવા પામતા નથી. તેરમું ગુણસ્થાનક પ્રાપ્ત થાય એટલે આત્માના મેાક્ષ નક્કી છે. માક્ષ નક્કી થયા પછી તે સંબંધી અગર ખીજા કોઈ વિચારા ન થાય એ સ્વાભાવિક છે.
એક માણસ નદી વટાવી જાય, પાદર વટાવી જાય, અજારા આળગી આવે અને પેાતાના ઘરના આંગણે આવીને
