Page Text
________________
પડદે રાખ. ].
( ૧૪ )
[ પથ્થરપરના છાંટા,
જાણવા ”
મારી તમારો મુખપર, લાલ ધરે લા- “તે બાયડીના બંધનથી છૂટે થયો હલાઈ, પણ પડદો ફુટે બને, ભૂંગળ વિના | વે તેનું આ સૃષ્ટિની અંદર સગાં વહાલાંભવાઈ.”
મા કોઈ રહ્યું નહિ, માત્ર પંડ સુધી પથા
કાવ્યસ્તુભ. | રી હવે હતી અને દેવતમાં દૈવત તેને પડ પડદો રાખવે, ઈરાદો છૂપાવવો. ૨. બોલ- હતો.” વામાં શરમાવું.
કુંવારી કન્યા. પડી ભાગવું, નિરર્થક જવું ફત્પાદક ન [ પડની પથારી પણ કહેવાય છે. થવું; અંત આવ; ધબાયનમ: થઈ જવું
૧. પત્તર રગડી નાખવી, (પાત્ર ફેડી નાખવું)
, અમારા વિચારને કોઈ ટેકો આપ- |
આબરૂ લઈ નાખવી. નાર ન મળ્યું એટલે બધા પડી ભાગ્યાજ
૧. સારી પેઠે ધમકાવવું; ધમધમાવવું,
ધૂળ કાઢી નાખવી; સારી પેઠે મારપડીકે બંધાવું, પડીકામાં બંધાય એટલું ભાર–ઠક દેવા. થોડું હોવું; ખોટ–તેણ-તંગાશ હોવી; ૩. અતિશય મહેનત કરાવી થકવવું શું એને ત્યાં કાંઈ પડીકે બંધાયું કાયર કરવું.
પથ્થર એટલા દેવ કરવા. સ્ત્રીઓ વહેમને ૨. જીવ પડીકે બંધાવો જુઓ. લીધે કોઈ રૂડા અવસરની ઈચ્છાથી અનેક પડુંપડું થઈ રહેવું, પડવાની તૈયારી પર ! દેવેની માનતાઓ રાખે છે ત્યારે એમ
આવવું; હમણું પડશે એવી ધાસ્તી પેદા બોલાય છે, કરવી.
“માતા મહાદેવની માનતા રાખે અને પડયું ઉઠવું, પડતી દશા આવેલી તે પાછી પથરા એટલા દેવ કરે પણ તેથી તેના
સારી દશા એ આવવું; શક્તિ ગુમાવી છે- ભાગ્યમાં ફેરફાર ન થયો.” ય તે પાછી આવવી; કોઈ પણ કામ ક
બે બહેને. રવાને એકદમ તૈયારી કરવી.
પથ્થર ખેંચ, મહા મુશીબતે ઘરખટ“એ જેસે જે ગયો સમૂળા, પડ્યાન લે ચલાવો; જેમ તેમ કરી મહેનત મઉઠશો કેદી; ગુલામ થઈને નીચાં કર્મ, સ- જુરી કરી સંસારનું નાવ ઠેલવું. દેવ કરશે ધો- ઘાયલ જંગીડ, પથ્થરની છાતી, કઠણ છાતી; લાગણી વિ
નર્મકવિતા. | નાની છાતી; હિંમતવાન કાળજે. પડે વગડાવો, લોકોમાં જાહેર કરવું (૫- પથ્થરનો ભમરડો, મૂઢ, જસે; ઢ. ટહ=પડે.)
કંઈજ ભણેલું નહિ.—કંઈ સમજે નહિનગરમાં પડે વગડાવી લેકને રાજાએ જાણે નહિ તે (માણસ) મૂર્ખ. જણાવ્યું કે આપણે સાથે મહાસંકટ આ- ૨. બેલે નહિ પણ ટકટક જોયાં કરે છે; વી પડયું છે, નગરમાં અન્ન ખુટ્યું છે મા
| બેબીને ભાઈ પથ્થર–મૂર્ખ. ટે લાચારીએ આ કામ કરવું પડે છે.” પથ્થરપરના છાંટા, પથ્થર પર છાંટા ભલે
સધરા જેસંધ. પડે–તે કાંઈ પથ્થરને ભેદી શકતા નથી, પંડ સુધીની પથારી, પોતે મરતા સુધીની | તેમ કઈ મર્મને શિખામણ દેતાં પીગળે
પથારી. આગળ પાછળની ચિંતા-ઉચાટ ન | નહિ કે અસર થાય નહિ તેને વિષે બેહોય તેવી નિવૃત્તિ સ્થિતિ.
| લતાં વપરાય છે,
| SR No. | 023264 |
| Book Title | Rudhi Prayog Kosh |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Bhikhabhai Gandhi |
| Publisher | Gujarat Varnacular Society |
| Publication Year | 1898 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 29 MB |