Rudhi Prayog Kosh

SR No.: 023264
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhogilal Bhikhabhai Gandhi
Publisher: Gujarat Varnacular Society
Publication Year: 1898
Total Pages: 378
Language: Gujarati
Classification: Dictionary
File Size: 29 MB

Page 151

છાબુક તમુક થ.] ( ૧૫ )
[જીવમાં જીવ આલ્વે મેહલેખા ભય ધરીને,
૨. જીવ જોખમાય એવી સ્થિતિએ ના નથી જીવ લઈ,
આવી પહોચવું. (વાસ કે કંટાળાથી.) રત્નાકરે જાણ્યું રત્ન જાયે,
જીવ જવા જેટલું દુ:ખ થવું; ઘણું જ ત્રાતજી ડર ગયે (પાછળ ) ધાઈ સ દાયક લાગવું; કાળ જેવું લાગવું.
રૂસ્યશૃંગાખ્યાન, “એક વખત રાત્રે ગપાટા મારવાની ટેવ “આખી રાત ગુર્જરોએ શહેર લૂટયું, પડી એટલે મંડળમાંથી ઉઠી જવાનું છવ કઈ કઈ ઠેકાણે લાવા લાગી, ઘણું ઘર પર આવે છે.” બળી ગયાં અને લેક જીવ લઈ નાઠા.”
સુબોધપ્રકાશ. વનરાજ ચાવડ.
“એક વખત એવી સ્થિતિ નિહાળી સુજ્ઞ જીવ લબુક લબુક થ, ગભરાઈ જવું;
રાધામવરીને છવપર આવ્યું અને તે હિગભર બનવું; પતિયાં છુટી જવાં; જીવ
બકાં ભરી રડવા લાગી.” લપ લપ થ; બહાવરું બનવું. બીક-ડર –ધાસ્તીથી.)
સદ્ગણું વહુ. જીવ લે, મારી નાખવું.
સદ્ગુણસંપન્ન રાજપુત્રોની નીતિ
અને સદાચરણ જેઈ એક માતા તરીકે ૨. ચીઢવવું; ખીજવવું; પાછળ લાગી
આનંદથી ઉભરાઈ જવાને બદલે એ બંને કાયર કરવું; જીવને ઘણોજ અકળાવ; અત્યંત આગ્રહથી ભાગવું; સંતાપવું; થક
રાણુઓ છવપર આવી જઈ તેમને નાશ
કરવાની વેતરણ કરવા બેઠી.” વવું; ખતે પડવું. છવ વળગી રહેવે, કોઈ એકાદી બાબત
અરેબિયનનાઈટ્રસ. માં મને ગુંથાઈ રહેવું; દિલ લાગી રહેવું.
“ચંદ્રાવતી. હવે સર્વના છવપર આવી જીવ શી કે હંગા, અધીરાં બનવું; આ
એટલે હું તો મારી મેળે મારા ધારેલા તુર રહેવું; જીવ ઊંચો થ; મનમાં ગભ
પતિ સાથે જાઊં છું.” રાટ થ; કોઈ અમુક બાબતમાં ઘણાં
પ્રેમરાય અને ચારૂતિ. અધીરો બનવું; છવ નિરધાર-અંતરિયાળ જીવપર બેસવું, આધાર,આશરે રાખ. રહે. (શીકાની પેઠે.)
૨. હઠથી ભાગવું; સંતાપવું કાયર “આ સઘળી વાર ફાઝીલખાન અને | કરવું. બળવંતને જીવ શીકે ગાઈ રહ્યો હતો. જીવમાં જીવ આવવો, (જીવ ઉડી ગયો
તારાબાઈ. | હોય તે મનને શાંત્વન થયા પછી જીવમાં જીવ સટામટતું, જીવ જોખમાય એવું; | જીવ આવ્યો એમ કહેવાય છે. જીવ જીવના જોખમ ભરેલું. (કામ.)
ઠેકાણે બ્રેસ પણ વપરાય છે. તેથી જીવથી જવું, મરવું; પિતે પિતાનું જ ભરણ ઉલટું છવ ઉડી જેવો.) અણખત ટળમાગી લેઈમરવું.
વાથી સંતોષ થ; મનમાં જે કંઈ કંઈ જીવને ટાઢક વળવી, નિરાંત થવી; સતે- કાળજી ખટક્યાં કરતી હોય તેનું સમાધાન ષ વળવે.
થયાથી મનમાં ધીરજ વળવી; ચિંતાથી છવપર આવવું, ઘણુ આવેશથી કોઈના મનમાં જે અકળામણ થતી હોય તે શાંત પર તુટી પડવું. (જીવ જાય એવી રીતે.) ) પડવાથી જીવને ટાઢક વળવી; નિરાંત વળવી;