________________
આઠે સાઇકલધારી મિત્રો પ્રભાસ પાટણની મંગળ યાત્રામાં આનંદથી ફર્યા અને સોમનાથનું મંદિર નિહાળ્યું. સમુદ્રના મોજાં ઝીલતું આ મંદિર જોઈને આખો ઇતિહાસ તાજો થયો. જય સોમનાથના આશીર્વાદ લઈ પુન: વેરાવળ તરફ આગળ વધ્યા.
આજે ચોથું ફુલેકું હતું એટલે સમય પર પહોંચી જવાનું હતું. જયંતીભાઈ સાઇકલમાં મોખરે હતા. એવામાં સામેથી પૂરપાટ વેગે એક ઘોડાગાડી આવી. ઘોડો મોટો અને ઊંચો હતો. કોચવાન ઘોડાને પૂરપાટ દોડાવી રહ્યો હતો. જયંતીભાઈ સાઇકલ તારવી ન શક્યા. તેઓ ઘોડાગાડીની અડફેટમાં આવી ગયા. ભયંકર અકસ્માત થયો! આખી સાઇકલ કોકડું થઈ ગઈ. પરંતુ શાસનદેવે જાણે જયંતીભાઈને ઝીલી લીધા હતા! એક ચમત્કાર થયો ! બધા સાઇકલ સાથીદારો ભેગા થયા.
જયંતીભાઈને એક ઉઝરડો પણ આવ્યો નહીં. જરાપણ ચોટ લાગી નહીં તે આશ્ચર્યજનક હતું. સૌ સાથીઓનાં મન ઊંચાં થઈ ગયાં. આજ કંઈ બન્યું હોત તો સંઘને શું મોટું દેખાડત! દીક્ષાના રંગમાં ભંગ પડી જાત. પણ ગુરુદેવની કૃપા હતી. જયંતીભાઈ સોળ આના બચી ગયા હતા. સૌના મન પર આનંદ અને ઊર્મિ છવાઈ ગયાં. પહેલી સાયકલ તો ચાલે તેમ હતી જ નહીં. પ્રાણલાલભાઈએ ડબલ સવારી કરી અને સૌ વેરાવળ આવી પહોંચ્યા.
જયંતીભાઈએ માતુશ્રીને ઠપકો આપ્યો : “હું સોનું પહેરતો ન હતો અને તમે સોનું પહેરાવ્યું. એટલે આ અકસ્માત થયો.”
માતુશ્રી હસીને બોલ્યાં, “તારી બુદ્ધિ ઊંધી છે. સાચી વાત એ છે કે મેં તને મંગળસૂત્ર પહેરાવ્યું તેના કારણે તું બચી ગયો છે. આમ તારે સવળી દૃષ્ટિથી જોવું જોઈએ, અવળી દૃષ્ટિથી નહીં.”
જયંતીભાઈને સવળી દૃષ્ટિની એક મોટી શિક્ષા મળી ગઈ. તેમાંથી જીવનભરનું ભાથું મળી ગયું. પૂ. ગુરુદેવ કહે છે કે આ સવળી દૃષ્ટિની વાત અમને આખી જિંદગી યાદ રહી છે. અને આ દૃષ્ટિ અપનાવવાથી ખોટા વિવાદોથી અને નઠારી પંચાતોથી બચી શકાય છે. પ્રેમસૂત્ર સ્થાપી શકાય છે. અમારી સમગ્ર જીવનધારામાં આ સિદ્ધાંત જાળવવા માટે પૂરો પ્રયાસ કર્યો છે, જેના ખૂબ જ સારાં પરિણામ આવ્યાં છે. આ નાની વાતમાં માતુશ્રીએ અપાર જ્ઞાન ભરી દીધું હતું. ખરેખર એવું જ લાગે છે કે માતુશ્રીએ મંગળભાવે પહેરાવેલા મંગળસૂત્ર રક્ષા કરી હતી.
વેરાવળ આંગણે કાઠિયાવાડનાં બધાં ક્ષેત્રોથી જનસમૂહ આવી પહોંચ્યો હતો. આજ વૈશાખ વદ અમાસ હતી. બીજે દિવસે, જેઠ સુદ એકમ, વિક્રમ સંવત ૧૯૯૯ના રોજ દીક્ષાનો વરઘોડો નીકળવાનો હતો. જૈન પરિભાષામાં તેને મહાભિનિષ્ક્રમણ કહેવામાં આવે છે. પૂજ્ય ગુરુદેવે બધા સામાનની તૈયારી કરાવી લીધી હતી. પાત્રા, રજોહરણ, જ્ઞાનપોથી, વસ્ત્રપોથી, ગુચ્છો, ઇત્યાદિ સાધુજીવનનાં ઉપકરણો સજાવીને તૈયાર કર્યા હતાં. દીક્ષાની પછેડી પર સાથિયા પૂર્યા હતા.
સહુતાનું શિમર અને માનવતાની મહેક 766