Page Text
________________
ગુરુકુળના કાર્યકર્તાઓ ધારતા હતા. તેમના વિચારોને પણ પ્રોત્સાહન મળ્યું. જયંતીભાઈ તથા બીજા સાત વિદ્યાર્થીઓ પરીક્ષા આપવા માટે જામનગર ગયા. એ સમયે પૂ. ગુરુદેવ પ્રાણલાલજી સ્વામી કાલાવાડ બિરાજમાન હતા. ત્યાંથી જામનગર પધારવાના હતા. જયંતીભાઈ એક વિદ્યાર્થી સાથે કાલાવાડ દર્શન કરવા ગયા. ભાગવતી દીક્ષાની ઘોષણા :
વૈરાગીએ ગુરુદેવનાં ચરણોમાં નિવેદન કર્યું. તેમણે ભાગવતી જૈન દીક્ષા લેવા માટે પોતાનો સંકલ્પ જાહેર કર્યો. ગુરુમહારાજ પણ લગભગ તૈયાર હતા. તેઓએ જવાબ આપ્યો કે જામનગર પહોંચ્યા પછી નિર્ણય જાહેર કરશે. એક અઠવાડિયું પરીક્ષા ચાલવાની હતી. બધા વિદ્યાર્થીઓ માનસંગભાઈ મંગળજીને ત્યાં જમતા. માનસંગભાઈએ જયંતીભાઈને ઓળખ્યા. શાબાશી આપી. હવે તેઓ પણ દીક્ષાની વાતમાં સામેલ થયા. ગુરુદેવ પ્રાણલાલજી સ્વામી જામનગર પધાર્યા. તેમની સાથે ત્રણ મુનિરાજો હતા. નાના રતિલાલ મુનિ, મોટા રતિલાલ મુનિ અને પૂ. તપસ્વી જગજીવનજી મહારાજ. આમ ચાર સાધુઓનો સંઘ હતો.
પરીક્ષા આપ્યા પછી ગુરુકુળના બધા અધ્યાપકો, સહયોગી વિદ્યાર્થીઓ, રાજકોટ અને જામનગરના નામાંકિત શ્રાવકો અને કાલાવાડના છગનભાઈ જાદવજીભાઈ દોશી – એ સૌની હાજરીમાં ગુરુદેવ પ્રાણલાલ સ્વામીએ જયંતીને દીક્ષા આપવાની ઘોષણા કરી. ભગવાન મહાવીર સ્વામીના જયનાદ થયા. દીક્ષાનું નક્કી થતાં સૌએ અભિનંદન આપ્યા. કેટલાકે દીક્ષા મહોત્સવમાં આવવાની તૈયારી બતાવી. વેરાવળ મુકામે દીક્ષા આપવાનું નક્કી થયું. ચંપાબહેન નામના બે ભાવદીક્ષિતોને પણ સાથોસાથ દીક્ષા આપવાનું નક્કી થયું. એક ચંપાબહેન માંગરોળનાં હતાં અને બીજા ચંપાબહેન રાણપુરનાં હતાં.
પૂ. ગુરુદેવે એ ઘોષણા પણ સાથોસાથ કરી કે એક ચંપાબહેન વેરાવળવાળા ઉજ્જમબાઈ સ્વામીના શિષ્યા થશે અને રાણપુરવાળાં ચંપાબહેન મોતીબાઈ મહાસતીજીના શિષ્યા થશે. જામનગરના વિદ્વાન પંડિતો પાસે સંઘની હાજરીમાં દીક્ષાનાં મુહૂર્ત પુછાયાં. વિ. સં. ૧૯૯૯ જેઠ સુદ એકમ (પડવો) દીક્ષાની તિથિ નક્કી થઈ. ગુરુદેવ કહે છે કે આટલા વિદ્વાનો હોવા છતાં અને સૌરાષ્ટ્રકેસરી પ્રાણલાલ સ્વામી સ્વયં ધુરંધર જ્ઞાની હોવા છતાં દીક્ષા માટે પડવાનો દિવસ કેમ નક્કી કર્યો હશે તે નવાઈ ભરેલો લાગે છે. આ પડવો ત્રણે દીક્ષિતોને માટે પ્રતિકૂળ બન્યો.
જયંતિમુનિજીને ગુરુવિરહ પડ્યો અને જીવનભર અન્ય પ્રદેશમાં રહેવાનું થયું. ગુરુદેવ તેમની સેવાથી વંચિત રહ્યા. પ્રભાબાઈ સ્વામીને લકવાની બીમારી થતાં મોટાં ચંપાબાઈ સ્વામી કાયમ માટે લીમડાલેનના ઉપાશ્રયમાં બંધાઈ ગયાં અને તેમનું જીવન વિહારની જાહોજલાલીથી દૂર રહ્યું. નાનાં ચંપાબાઈ સ્વામી દીક્ષા લીધા પછી સદા માટે બીમાર થઈ ગયાં. ઊલટીનો રોગ લાગુ
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 60
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |